Zasłuchani w Boga czy w siebie?

Chrystus naucza "aby wszyscy stanowili jedno" i ta jedność z Kościołem jest drogą do jedności
z Bogiem. Kościół jako wspólnota pozwala nam się identyfikować, nie pozostajemy
w osamotnieniu ani pustce duchowej. Jezus zawsze staje na drodze człowieka który pragnie go spotkać. On też decyduje jakie to będzie spotkanie. Spotkanie Boga zawsze zmienia człowieka
i jego życie. Bywa, że dany jest nam czas na długie dojrzewanie, a czasem Bóg zmienia nas
w jednej chwili. Z radością spotykamy Chrystusa, ale konsekwencje bywają dla nas niewygodne. Nie zawsze potrafimy jak Zacheusz "rozdać i wynagrodzić”, nie podnieść kamienia lub zrezygnować z odwetu.

Kierując się przykazaniem miłości budujemy relacje ze światem. Staramy się dostrzegać problemy i dobrze na nie reagować. Nie zawsze nam się to udaje. Czasem jest to od nas niezależne, a czasem przeciwnie.

Ufać. Rzadziej pytać dlaczego coś się dzieje, raczej próbować usłyszeć po co. Zwykle okazuje się że Bóg dosyć jasno to tłumaczy. Zrozumieć konieczność posłuszeństwa Bogu
i sens poddania się jego łasce. Ta świadomość pozwala na całkowitą ufność wobec Boga
i daje poczucie bezpieczeństwa.

Wszystko odnosić do Boga. Opierając nasze życie o przykazania, sakramenty nie uczynimy nic przeciw niemu, ale poprowadzimy nasze życie w dobrym kierunku. Zrozumiemy, że pod krzyżem czasem się upada, ale też można się na nim wesprzeć. Należy pamiętać, że Bóg wie o nas wszystko i przed jego sprawiedliwością nie ukryjemy się w żadnym „swoim świecie” który sobie stworzymy przekreślając lub próbując oszukać Boga. Wiedząc wszystko
o naszym życiu Bóg zna nasze prawdziwe potrzeby i wie co naprawdę jest dla nas dobre
i ważne. Chroni nas przede nami samymi i przed naszymi słabościami. Wydaje nam się, że już jesteśmy całkowicie uformowani i silni. Tymczasem ciągle coś nas zaskakuje. Warto przyjrzeć się sobie, zastanowić się na nowo nad tym jak traktujemy Boga, wiarę, modlitwę. Tylko Bóg wie ile jeszcze starania na drodze naszego wzrastania. Ciągle się czegoś o sobie uczymy. O sobie i o naszych więziach z Bogiem.