Karol de Foucauld

Czterokrotnie odprawił rekolekcje zamknięte i wstąpił do trapistów. Choć poszukiwał dla siebie „najniższego miejsca”, spełnił wolę przełożonych i skończył teologię oraz przyjął święcenia kapłańskie. Po siedmiu latach uznał jednak, że jest to życie nazbyt ustabilizowane. Przyjął imię brat Karol od Jezusa i zamieszkał jako pustelnik. Zamieszkał w Beni-Abees, niedaleko granicy z Marokiem, wśród koczowniczej społeczności Tuaregów na Saharze. Przywdział białą tunikę z czerwonym sercem zwieńczonym krzyżem, z napisem: „Jezus-Caritas". Bo Serce Jezusa to sama miłość. Pisał: jest Twoje Serce Jezu, Panie mój. Twoje Serce – łącznik spajający z sobą te dwie rzeczy [doskonałość i nędzę] tak bardzo różnie… i miłość Ojca, który tak umiłował świat, ze swego Syna Jednorodzonego dał…Został kontemplującym ascetą, wiele godzin spędzając na adoracji Najświętszego Sakramentu, przebywającym i pracującym fizycznie wśród ubogich. Cztery lata posługiwał klaryskom w Nazarecie jako ogrodnik, murarz i stolarz.


Wkrótce ofiarował Bogu swe życie za nawrócenie wszystkich ludów zamieszkujących Saharę. Z głębi pustyni niósł świadectwo o chrześcijaństwie jako religii miłości i braterstwa wobec każdego człowieka, bez względu na rasę czy kolor skóry. Przemierzał pustynię wszerz i wzdłuż, żywiąc się jedynie daktylami oraz mlekiem, zamieszkując w szałasach i ewangelizując poprzez osobisty przykład życia. Jego życie mogło się wydać przez nikogo nie zauważone, a nawet bez sensowne. A wtedy wzrastał „święty”.

Jego Światłem stał się Chrystus. I tylko On. Przedłużać w sobie życie Jezusa: myśleć Jego Myślami, mówić Jego słowami, spełniać Jego uczynki… Niech On żyje we mnie… Być obrazem Pana naszego w Jego życiu ukrytym. Życie swoje zmienić w wołanie głoszące Ewangelię… Veni – Przyjdź! Trzeba, żeby odwaga stanęła na wysokości woli… Nadeszła godzina miłowania Boga, szukania Boga samego.

Żył pragnieniem męczeństwa za wiarę. W 1916 r., podczas pierwszej wojny światowej doszło do walk plemiennych między Tuaregami a Senussami. Brata Karola wywleczono z pustelni; 1 grudnia został zastrzelony w Hoggarze przez piętnastoletniego strażnika.

Nie założył wspólnoty, ale jego zapiski posłużyły w 1933 r. do utworzenia przez ojca René Voillaume Zgromadzenia Małych Braci Jezusa. W 1939 r. Magdalena Hutin powołała Małe Siostry Jezusa, które żyją z ludźmi prowadzącymi życie koczownicze: plemionami na Saharze, Cyganami, pracownikami cyrku czy kramarzami. Duchowa rodzina Karola de Foucauld obejmuje ponad 20 wspólnot, instytutów świeckich i stowarzyszeń kościelnych. Żyją w nowoczesnych aglomeracjach, które są dla nich - jak pisał Carlo Caretto - „pustyniami w mieście".