Paschalna Droga Światła i Słowa - rozważania

8. Spotkanie ósme: Pan ukazuje się siedmiu uczniom nad brzegiem jeziora Genezaret

Doświadczenie wspólnoty jako pamiątki Zmartwychwstania ukazuje spotkanie Jezusa z uczniami nad Jeziorem. Ten poranny posiłek ze Zmartwychwstałym Panem jest wymownym przykładem troski o Kościół. Istotne są w tym opisie dwa szczegóły. Najpierw św. Jan używa określenia „Morze Tyberiadzkie” piszą o jeziorze Genezaret. Ta pewna „przesada” może wskazywać na szerszy kontekst opisanego wydarzenia. Nie chodzi tylko małą wspólnotę uczniów, ale o cały Kościół. Potwierdzają to symboliczne liczby. Cyfry 3 i 7 pełnią w pismach Janowych szczególną rolę. Cyfra 3 odnosi się do niewidzialnego Boga, który objawia się na trzy sposoby: przez Słowo, przez Ducha i Mądrość. Jan pisze, że „to już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał” (J 21,14). Z kolei cyfra 7 to symbol doskonałości i powszechności. Siedem listów z Apokalipsy wskazuje, że cała Księga jest traktowana jako list do Kościoła Powszechnego.

Jezus nad Morzem Tyberiadzkim przygotowuje ucztę dla Kościoła, który jest jeden, święty, powszechny i apostolski. Podstawową i pierwszorzędną rolę w tej wspólnocie pełni Szymon Piotr. Pan skierował do niego trzy pytania postawione w porządku odwrotnym niż można by się było spodziewać: czy mnie kochasz więcej aniżeli wszyscy? czy mnie bardzo kochasz? czy mnie kochasz? Jest to kolejność, która koncentruje uwagę na osobie. Zadanie pasterskie, które Jezus zleca Piotrowi, opiera się na relacji zaufania i synowskiej zażyłości. Być pasterzem Kościoła oznacza nie tylko prowadzić wiernych, troszczyć się o nich, lecz również miłować ich aż do oddania życia za przyjaciół (J 15,13).

Misja zlecona Szymonowi zobowiązuje do współpracy z Piotrem naszych czasów: „Idziemy i my z tobą” (J 21,3).