Najważniejsze są fundamenty

Można słuchać i słuchać. Czasem jednym uchem wpada, drugim wylatuje. A gdy chodzi o słuchanie Boga trzeba, żeby to, co usłyszymy, miało wpływ na nasze życie. Inaczej trudno mówić o wierze w Boga. Szybciej o lekceważeniu Go. To wezwanie czytań IX niedzieli zwykłej roku A.  W tym roku (2020) jej nie będzie. Może przyda się komuś za trzy lata....

• Pełny tekst czytań
• Komentarze biblijne do czytań

Zobacz też

• Przynajmniej siebie nie oszukuj
• Nie sztukaterie, a fundamenty

1. Kontekst pierwszego czytania Pwt 11,18.26–28.32

Księga Powtórzonego Prawa, z której pochodzą fragmenty czytane tej niedzieli jako pierwsze czytanie, to w zasadzie jedna wielka mowa Mojżesza. Po wyjściu Izraela z Egiptu i czterdziestu latach wędrówki przez pustynię nadchodzi czas wejścia do Ziemi Obiecanej. Mojżesz, zgodnie z zapowiedzią Boga, do niej nie wejdzie. Dlatego uświadamiając Izraelitom jeszcze raz, jakie dobrodziejstwa otrzymali od Boga i przypominając o przymierzu z Nim zawartym napomina, by trzymali się prawa, które obiecali wtedy zachowywać.

A teraz, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, Bóg twój? Tylko tego, byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami, miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z całej swej duszy, strzegł poleceń Pana i Jego praw, które ja ci podaję dzisiaj dla twego dobra. Do Pana, Boga twojego, należą niebiosa, niebiosa najwyższe, ziemia i wszystko, co jest na niej (Pwt 10, 12-14)

To właśnie zadanie, przed którym staje Izrael. To droga, którą powinien kroczyć, jeśli chce, by Bóg ciągle był po jego stronie. I w tym kontekście trzeba czytać przypominany tej niedzieli fragment Księgi Powtórzonego Prawa.

Przytoczmy go w całość. To, co jest pierwszym czytaniem tej niedzieli – pogrubioną czcionką.

Weźcie przeto sobie te moje słowa do serca i duszy. Przywiążcie je sobie jako znak na ręku. Niech one będą wam ozdobą między oczami. Nauczcie ich wasze dzieci, powtarzając je im, gdy przebywacie w domu, gdy idziecie drogą, gdy kładziecie się i wstajecie. Napiszesz je na odrzwiach swojego domu i na swoich bramach, aby się pomnożyły twoje dni i dni twoich dzieci w kraju, który przodkom waszym poprzysiągł dać Pan - dni tak długie, jak dni niebios, które są nad ziemią. Jeśli pilnie strzec będziecie wszystkich tych poleceń, które ja wam dziś nakazuję pełnić, miłując Pana, waszego Boga, postępując według wszystkich Jego dróg i Jego się trzymając - wypędzi Pan wszystkie te narody przed wami i usuniecie narody większe i mocniejsze od was. Każde miejsce, po którym będzie chodzić stopa waszej nogi, będzie wasze. Granice wasze sięgać będą od pustyni aż do Libanu, od rzeki Eufrat aż do Morza Zachodniego. Nikt przed wami się nie ostoi, strach przed wami i przerażenie będzie siał Pan, Bóg wasz, po całej ziemi, po której będziecie chodzić, jak wam zapowiedział.

Widzicie, ja kładę dziś przed wami błogosławieństwo i przekleństwo. Błogosławieństwo, jeśli usłuchacie poleceń Pana, waszego Boga, które ja wam dzisiaj daję - przekleństwo, jeśli nie usłuchacie poleceń Pana, waszego Boga, jeśli odstąpicie od drogi, którą ja wam dzisiaj wskazuję, a pójdziecie za bogami obcymi, których nie znacie. Gdy Pan, Bóg wasz, wprowadzi was do ziemi, którą idziecie posiąść, ogłosicie błogosławieństwo na górze Garizim, a przekleństwo na górze Ebal. Czyż nie są te góry za Jordanem, za drogą zachodnią do ziemi Kananejczyków, mieszkających w Arabie, naprzeciw Gilgal, niedaleko dębów More? Bo wy przejdziecie przez Jordan, idąc posiąść ziemię, którą wam daje Pan, Bóg wasz. Gdy ją posiądziecie i będziecie w niej mieszkać, wypełniajcie pilnie wszystkie prawa i nakazy, które ja wam dzisiaj daję.

Jakie słowa? W kontekście to jasne: chodzi o to „ byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami, miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z całej swej duszy, strzegł poleceń Pana i Jego praw, które ja ci podaję dzisiaj dla twego dobra”. Być posłusznym Bogu. Zawsze. W każdej sprawie.

Z wezwaniem do posłuszeństwa Bogu związane są także obietnice: jeśli będziecie  wierni, Bóg będzie was w Ziemi Obiecanej wspierał. Ale jeśli się od Niego się odwrócicie, On też odwróci się od was. To obietnica i przestroga, którą Izrael usłyszał już, kiedy zawierał z Bogiem przymierze. Warto podkreślić: przymierze. Czyli układ, w którym obie strony do czegoś się zobowiązują. Jeśli jedna z nich nie dotrzymuje umowy nic dziwnego, że druga ją wypowiada.

Właśnie o owe posłuszeństwo, zaufanie Bogu chodzi od grzechu pierwszych rodziców. By ludzie chcieli na powrót uwierzyć, że Bóg nie chce człowieka swoimi wymaganiami męczyć, ale chodzi mu tylko o ich dobro. I to wezwanie do posłuszeństwa Bogu będzie się powtarzało przez cały Stary Testament. Powtórzone zostanie też wielokrotnie w Nowym. Przed nami, chrześcijanami XXI wieku też dwie drogi: droga wierności Bogu i droga porzucenia Jego przykazań. Pierwsza prowadzi do życia wiecznego, druga ku śmierci wiecznej.

A następujący po czytaniu psalm jest prośbą do Mocnego i ocalenie i wyrazem przekonania, że On ocalić może.

Bądź dla mnie skałą schronienia,
warownią, która ocala.
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą,
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.