3 grudnia

Adwent jest tym czasem, kiedy z serca chrześcijanina wyrywa się tęskne wołanie: Przyjdź! Dzisiejszy patron przypomina jednak o tym, aby nie być „Bożym” egoistą. Bardzo łatwo przychodzi mi myśleć tylko o sobie przed Bogiem i z jednej strony to błogosławione zjawisko. Z drugiej jednak nie mogę być ślepy na okoliczny świat, na innych ludzi. Także oni bowiem, szczególnie ci, którzy jeszcze nie poznali Chrystusa, przeżywają swój życiowy adwent. Także oni czekają na coś, a raczej na kogoś, kto przemieni codzienność i nada jej sens. Zamiast robić sobie postanowienia adwentowe może warto pomyśleć na poważnie o tej rzeczywistości. Bo jaki sens ma przyjście Chrystusa do mnie, jeśli nie podzielę się Nim z innymi?