Wytrwała nadzieja
Nasza wierność wobec Boga stanowi odpowiedź na Jego wierność. On jest wierny swojemu słowu, swojej obietnicy, uzdrawia i niesie pocieszenie.
W czasie adwentowej drogi radosnego oczekiwania na spotkanie z Panem ważną rolę pełni wytrwałość. Chodzi bowiem nie tylko o podejmowane postanowień, ale przede wszystkim skuteczne podążanie do wyznaczonego celu, jakim jest spotkanie z Bogiem. Wytrwałość jest związana w Ewangelii z ufną nadzieją pokładaną w Bogu oraz wiernością wobec Boga. „Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie” – zauważa św. Łukasz. Wytrwałość uczy nas ciągłego zaczynania od nowa.
Siostra Mary David OSB w książce pt. Droga do radości (Poznań 2022) zauważa: „Wszystko w życiu niesie za sobą ograniczenia i trudności, które musimy spróbować zaakceptować i potraktować ze spokojem i mądrością – i nie chodzi tu o postawę rezygnacji: ‘Nie da się tego zmienić, więc równie dobrze mogę wycisnąć z tego, co się da’. Nie, Pan spodziewa się po nas więcej. On pragnie, byśmy chcieli danej nam sytuacji, ponieważ odnajdujemy w niej Boga. Nawet doświadczając ograniczeń w nas samych i w ludzkim życiu, możemy się otworzyć i przyjąć Boże wezwanie do spełnienia poza tymi ograniczeniami. Każdy artysta musi się poddać warunkom, które wymuszają na nim płótno, drewno, słowa, nuty.
Musimy się więc modlić, i to w określony sposób, poddać się, przyjąć Bożą wolę taką, jaka objawia się w danej chwili i w danych okolicznościach, pokładać ufność w Bogu, który zawsze nas prowadzi. Dzięki temu będziemy elastyczni i otwarci, niczym marynarz, który musi wykorzystać zmienne wiatry po to, by, poprzez tę zmienność, dobić do portu. Nie ma wątpliwości, do jakiego portu zmierzamy!”.
Nasza wierność wobec Boga stanowi odpowiedź na Jego wierność. On jest wierny swojemu słowu, swojej obietnicy, uzdrawia i niesie pocieszenie. Cała historia, która od raju była zapowiedzią przyjścia na świat Mesjasza, pokazuje, że wielokrotnie ludzie sprzeniewierzali się składanym zobowiązaniom. Skutki grzechu pierworodnego w postaci skłonności do zła były i wciąż są obecne w świecie. Wierność jest więc upodabnianiem się do Jezusa przyznawaniem się do Niego w każdej sytuacji przez kroczenie drogą ewangelicznych błogosławieństw. „Są one jakby dowodem tożsamości chrześcijanina. Zatem, jeśli ktoś z nas stawia sobie pytanie: ‘Jak można stać się dobrym chrześcijaninem?’ – odpowiedź jest prosta: trzeba, aby każdy na swój sposób czynił to, co mówi Jezus głosząc błogosławieństwa. W nich naszkicowane jest oblicze Mistrza, do którego ukazywania w życiu codziennym jesteśmy powołani” (GeE 63). Zatem człowiek wierny Bogu „osiąga prawdziwe szczęście, dając siebie w darze” (GeE 64).
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
