Nauka o tym, że Jezus jest dla człowieka drogą, prawdą, życiem, o tym, że sprawa Boga jest dla człowieka fundamentalna, nie dociera do uczniów skądś tam, ale od Tego, kogo poznali, za kim szli, kto za nich umarł i komu po zmartwychwstaniu zależało, by właśnie z nimi się spotkać.

Ta więź, która się wytworzyła między człowiekiem i Bogiem dlatego, że żyją razem – czy jest i naszym udziałem? Czy słuchamy Go jak swego? Taka bliskość czyni każde wyznanie intymnym, nadaje właściwą wagę wszelkim zobowiązaniom.

Bóg się objawia. Daje się poznać ludziom takim jak my. Kiedy przychodzi, spotyka konkretne osoby, mówi do nich. Nasz głód Boga zostaje zaspokojony w ten sam sposób – przez spotkanie z Nim.