Ostatnie refleksje, o barankach w dobrym towarzystwie, wywołały reakcję czytelników. Sygnalizowano, że w ujednoliconych tekstach modlitw nosi ona nazwę Litania do Świętych. Wiedziałem. Ale odezwał się instynkt proboszczowski, potwierdzony doświadczeniem w konfesjonale. Gdy kiedyś za pokutę zadałem Litanię do Świętych, penitent pytał: do których… Stara nazwa pewnie jeszcze długo będzie w użyciu. Niepoprawności też trudno się w niej doszukiwać. Bowiem jedno z ostatnich wezwań brzmi: wszyscy święci i święte Boże, módlcie się za nami. Zatem przy wszystkich świętych, towarzyszach kolejnego obrzędu celebracji sakramentu chrztu, pozostańmy. Jest nim egzorcyzm.

Brzmi strasznie. Zwłaszcza gdy nasza wiedza o tym tajemniczym obrzędzie zaczerpnięta jest wyłącznie z filmów i wątpliwej jakości publikacji. Wielu też pewnie postawi pytanie o wpływ szatana na nowonarodzone dziecko. Ono kojarzy nam się bardziej z niewinnością, niż z obecnością złego ducha.

Zacznijmy od wyjaśnienia. Kościół zna dwa rodzaje egzorcyzmów: większe i mniejsze. Pierwsze mają miejsce w sytuacji opętania przez złego ducha. Poprzedza je z reguły długi proces rozeznania, mającego upewnić wyznaczonego przez biskupa miejsca egzorcystę, że nie mamy do czynienia z chwilową słabością, chorobą psychiczną, ale z rzeczywistym działaniem szatana. Ten temat zostawiamy specjalistom. Nas interesują praktykowane między innymi w obrzędach chrztu egzorcyzmy mniejsze.

Ich sens najlepiej wyraża druga modlitwa z egzorcyzmem i włożeniem ręki. „Boże wszechmogący (…) Ty wiesz, że te dzieci będą narażone na pokusy świata i będą walczyć przeciw zasadzkom szatana”. Realizm. Samo życie. Łaska, także chrztu, nie jest pancerzem chroniącym przed złem. Jest darem zakładającym duchową walkę. Wojownik, czy konsekwentnie posługując się kodem cyklu, baranek w starciu z wilkiem, nie jest w stanie wygrać jej samotnie. Dlatego celebrans w modlitwie egzorcyzmu prosi: „uwolnij je od zmazy grzechu pierworodnego mocą Męki i Zmartwychwstania Twojego Syna, umocnij Jego łaską i strzeż nieustannie na drodze życia”.

Modlitwa o zachowanie od wpływów szatana i uchronienie od pokusy samotnej walki jeszcze mocniej wybrzmiewa w Obrzędach Chrztu Dorosłych. Podczas drugiego skrutynium celebrans, zwracając się do Boga Ojca, prosi:

„Boże, Ty nam zesłałeś swego Syna jako Zbawiciela. Spraw, aby ci wybrani, którzy jak kobieta samarytańska pragną zaczerpnąć wody żywej, nawróceni słowem Pańskim, wyznali, że krępują ich własne grzechy i słabości. Nie dozwól, prosimy, aby sobie samym ufając, ulegali wpływom szatana, lecz uwolnij ich od ducha obłudy, aby świadomi własnych słabości mogli się wewnętrznie oczyścić i wejść na drogę zbawienia”.

Obrzędy proponują na tę okoliczność dwie modlitwy egzorcyzmu do wyboru. Druga, skierowana do Jezusa Chrystusa, akcentuje moc Zmartwychwstałego i jest błaganiem o duchowe uzdrowienie wybranych. Kończy się prośbą:

„Wydaj rozkaz złemu duchowi, którego zmartwychwstając pokonałeś. Ukaż swoim wybranym drogę w Duchu Świętym, aby krocząc do Ojca, czcili Go w prawdzie”.

Pozostając przy Obrzędach Chrześcijańskiego Wtajemniczenia Dorosłych warto zwrócić uwagę na ich rozdział IV, poświęcony przygotowaniu "do bierzmowania i Eucharystii dorosłych, którzy przyjęli chrzest jako dzieci, ale nie otrzymali pouczenia w wierze”. Zasadniczo ta część nie ma specjalnych obrzędów. Odnajmujemy w niej natomiast bardzo ważne z punktu widzenia praktyki duszpasterskiej wskazanie: „Dla podkreślenia Bożego działania w ich przygotowaniu będzie można zastosować niektóre obrzędy przeznaczone dla katechumenów, które odpowiadają warunkom i sprzyjają duchowej korzyści dorosłych, jak przekazanie Symbolu wiary, Modlitwy Pańskiej albo nawet Ewangelii”. Nie będzie prawdopodobnie nadużyciem, jeśli w ramach przygotowania zostaną wykorzystane także egzorcyzmy mniejsze. Zwłaszcza w czasach podkreślających, także w sferze religijnej, indywidualizm i samowystarczalność, modlitwy egzorcyzmów mniejszych mogą stać się rzeczywiście miejscem doświadczenia mocy Zmartwychwstałego i odkrycia, że w starciu z grzechem i słabością Bóg jest zawsze po stronie człowieka, a chrześcijaństwo nie jest tylko i wyłącznie strefą zakazów i nakazów, ale dziełem Boga, uwalniającego człowieka od zła.

WIARA.PL DODANE 31.03.2024

Oto są baranki młode

Baranek na stole, baranki przy stole. Poetycka wizja czy rzeczywistość. A może jedno i drugie. »

więcej »