Modlitwa inspirowana przez Pismo Święte, jest najważniejszą drogą rozwoju duchowości chrześcijańskiej.
Posłannictwo realizuje się przez cztery zadania: tworzenie wspólnoty osób, służbę życiu, udział w rozwoju społeczeństwa oraz uczestnictwo w życiu i posłannictwie Kościoła.
Dokument wydany przez Komisję Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski.
Duchowość liturgiczna "to styl życia religijnego, stanowiący praktyczny sposób realizowania ideału chrześcijańskiego, o jakim mowa w świętych obrzędach liturgicznych. To zgodność między celebracją i codziennym życiem, w których wierni mają jednoczyć się ze zbawczymi tajemnicami naszego Pana – Jezusa Chrystusa".
Ta modlitwa jest jak chleb. Bo jest podstawowym pokarmem chrześcijańskiej modlitwy i duchowości. Bo jest prosta jak chleb. Bo mówimy ją codziennie, tak jak na co dzień sięgamy po chleb. Nigdy się nie znudzi, tak jak nigdy nie nudzi się smak chleba. Prosimy w niej Boga Ojca, by dał nam chleba naszego powszedniego.
Może się pojawiać w sytuacji, gdy ewidentnie mam poczucie winy, gdy wiem, że zrobiłam /em coś złego.
Dzisiejszy odcinek poświęcony jest komentatorowi, który nazywa się „ofiara”. Kiedy się ujawnia? Jak działa? Co nam podpowiada?
Jaką strategię można przyjąć wobec wewnętrznych komentatorów? Co możemy z nimi zrobić? Czy mamy wybór?
Dziś spotkanie z komentatorem – perfekcjonistą. Kiedy zaczyna działać?
Nie kiedyś. Przecież, o ile jestem z Nim, już dziś.