„Błogosławiony 5. lutego chleb chronić ma nas przed ogniem. Jest także zabierany w podróż, aby ułatwić rozłąkę, ponieważ tęsknota za domem, niczym ogień, pali serca i św. Agata ma pomóc ten ogień ugasić” – wyjaśnia w rozmowie z KAI ks. dr Joachim Kobienia.
Nad tym, jak być Kościołem tradycji apostolskiej w warunkach niemożności zapewnienia jego członkom regularnej, coniedzielnej celebry eucharystycznej, zastanawia się kard. Walter Kasper. Swą analizę teologiczno-duszpasterską przedstawił w artykule „Munus Sanctificandi: kapłani we wspólnotach tubylczych a prawo dostępu do Eucharystii”. W kontekście zbliżającego się zgromadzenia Synodu Biskupów nt. Amazonii podjął on szereg zagadnień, najbardziej palących nie tylko zresztą dla tego regionu, m.in. także celibatu kapłanów i większego udziału kobiet w sakramentalnym życiu Kościoła.
W Watykanie podano do wiadomości szczegółowy program uroczystości Wielkiego Tygodnia, którym przewodniczyć będzie Benedykt XVI. I tak 28 marca w Niedzielę Palmową czyli Męki Pańskiej Ojciec Święty będzie przewodniczył Mszy na Placu św. Piotra, którą poprzedzi tradycyjna procesja z poświęconymi przez Papieża palmami. Początek o 9:30. Tego dnia obchodzony jest na szczeblu diecezjalnym XXV Światowy Dzień Młodzieży, któremu towarzyszy hasło „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Mk 10,17).
Trzy Wielkie Dni przed Zmartwychwstaniem były w Polsce zawsze dniami powagi i skupienia, ale także szczególnie bogatej obyczajowości. Większość tych zwyczajów już zanikła, ale niektóre przetrwały do dziś.
Jezus przebywając nad Jeziorem Galilejskim często, jak podają ewangeliści, usuwał się na jedno ze wzniesień, by się modlić. Góra w Biblii jest symbolem mocy. Dlatego nie dziwi fakt, że jedna z gór otaczających Jezioro cieszy się dziś takim szacunkiem. Wszak to tu Jezus wypowiedział słynne przemówienie, znane dziś wszystkim jako „kazanie na górze”.
Abba Makary Wielki (zm. 390 r.) jest w tradycji postrzegany jako wzór mądrości i łagodności. Poniższa historia pokazuje przykład jego pedagogicznego talentu.
Dar ofiarny to symbol, którego znaczenie zależy od wewnętrznej postawy ofiarującego. Ta postawa może wyrażać adorację i uwielbienie, dziękczynienie i prośbę, uznanie winy i pokutę. Ofiara dokonuje się na miejscu spotkania z Bogiem, gdzie zostaje pokonany dystans, jaki powstał pomiędzy świętością Boga a grzesznością człowieka i dzięki niej możliwa jest komunia pomiędzy Bogiem i człowiekiem.
Spożywaj Chleb słabych, Pokarm pielgrzymów, Ucztę głodnych, Nadzieję pogrążonych w ciemności, Lekarstwo zranionych, Moc upadających.