Budować miłością

"Święty ojciec". Rekolekcje wielkopostne na Wiara.pl.

Bł. Jan Paweł II idąc za myślą Pawła VI, która pojawiła się w homilii wygłoszonej z okazji zakończenia Roku Świętego (25 grudnia 1975), używa terminu „cywilizacja miłości”. W Liście do Rodzin (1994) wyjaśnił, że cywilizację należy rozumieć jako „humanizację świata”, „kulturę miłości”. „Cywilizacja miłości” bierze swój początek wraz z objawieniem Boga, który „jest Miłością” (1 J 4,8-16), i jest opisana dokładnie przez św. Pawła w hymnie o miłości (1 Kor 13,1-13). Natomiast centrum i sercem „cywilizacji miłości”, która wiąże się ze starochrześcijańską tradycją „Kościoła domowego”, stanowi rodzina.

Jak przypomniał bł. Jan Paweł II, Dobra Nowina zawiera rewolucyjną w swoim znaczeniu prawdę, że człowiek nie może żyć bez miłości Chrystusa, nie potrafi bez Niego odnaleźć sensu, swojego miejsca. I dlatego właśnie Chrystus – Odkupiciel objawia człowieka samemu człowiekowi, pomaga mu zrozumieć siebie, swoją tajemnicę, jak napisał w programowej encyklice Redemptor hominis. W Chrystusie człowiek odnajduje swoją właściwą wielkość, godność i wartość swojego człowieczeństwa. Świadomy, że tylko miłość buduje, Chodzi o to, jak ujął papież w encyklice Dives in misericordia, aby na każdym miejscu i w każdej sytuacji pozwolić mówić i działać miłości, która czyni wszystko nowym, troszcząc się o zabezpieczenie dobra, a oddalenie wszelkiego zła.

Jak stawać się budowniczym cywilizacji miłości? Na czym opierać swoje życie? Ojciec Święty wskazał przede wszystkim na osiem błogosławieństw, przykazanie miłości bliźniego, zakładające również miłość wobec nieprzyjaciół. Kościół pragnąć przeobrazić człowieka i świat, proponuje nawrócenie, przebaczenie i pojednanie. Podczas pielgrzymki do Polski w 1983 roku mówił we Wrocławiu m.in.: „W ewangelicznym przykazaniu miłości tkwi najgłębsze źródło rozwoju każdego człowieka”. A pełnia miłości to nic innego jak świętość. Zagrożeniem dla cywilizacji miłości jest „cywilizacja śmierci”, „która rani lub nawet zabija prawidłową relację człowieka do człowieka”.

Według bł. Jana Pawła II odpowiedzią na współczesny kryzys cywilizacji, dewaluację wartości trzeba odpowiedzieć „cywilizacją miłości”, która opiera się na uniwersalnych wartościach: pokoju, solidarności, sprawiedliwości i wolności, które znajdują pełne urzeczywistnienie w Chrystusie. To pokazuje, że miłość powinna przenikać wspólnotę małżeńską i rodzinną, proces wychowawczy i pracę zawodową, zaangażowanie na rzecz pokoju i sprawiedliwości, działalność polityczną i ekonomiczną. Tylko miłość może bowiem całkowicie przemienić człowieka.

Budowanie cywilizacji miłości, w którą wpisany jest krzyż Chrystusa, jest realizacją Ewangelii na miarę współczesnego człowieka. Stanowi również odpowiedź na „znaki czasu”, czyli problemy współczesnej ludzkości. Szczególne znaczenie posiada dla nas, Polaków, do których Papież skierował wciąż aktualne wezwanie: „Pomóżcie mi budować cywilizację miłości”.