Jak jeść sernik z rodzynkami?

3. Kontekst Ewangelii Mk 7,1-8.14-15.21-23

Po paru tygodniach przerwy w czytaniach niedzieli roku B wróciliśmy do lektury Ewangelii świętego Marka. Fragment wybrany na tę niedzielę pochodzi z pierwszej jej części. Czyli tej, w której chodzi o odpowiedź na pytanie kim jest Jezus i czym jest Jego (Boże) królestwo. Dopiero w drugiej części Ewangelii Marek będzie pokazywał, co znaczy iść drogą Jezusa. Czy to ważne? O tyle, że czytając Ewangelię tej niedzieli ciągle powinniśmy jednak zadawać to pierwsze pytanie, nie drugie. W tym kontekście – uprzedzając już nieco fakty – można powiedzieć, ze Jezus jest tym, który rości sobie pretensje do interpretowania zasad, wedle których postępowali pobożni Żydzi. To o tyle istotne, że byli oni przecież przekonani, że ich zwyczaje są Bożym prawem... No i po drugie, to pokazania, co w królestwie Bożym się liczy, a co nie. Oczywiście możemy też odczytywać tę Ewangelię jak wezwanie do takiego czy innego postępowania, ale w zamyśle autora ma to w tym momencie znaczenie drugorzędne...

A bliższy kontekst? Jezus rozmnożył chleb, potem chodził po wodzie. A potem Marek w krótkich słowach opisuje, jak za Jezusem biegano z chorymi, by przez kontakt z Nim zostali uzdrowieni. To ważne: spór z faryzeuszami i z uczonymi w Piśmie, o którym jest mowa w Ewangelii tej niedzieli, nie powstał w próżni. Spiera się z nimi Ten, który rozmnaża chleb, chodzi po wodzie i uzdrawia chorych... Ma od Boga wielką władzę, Nic dziwnego, że wypowiada się też o religijnych obyczajach Żydów.

Przytoczmy tekst Ewangelii bez opuszczeń, jakie uczyniono na potrzeby liturgii. Fragmenty w niej uwzględnione, jak zwykle, pogrubioną czcionką.

Zebrali się u Niego faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I [gdy wrócą] z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych [zwyczajów], które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?» Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane:
Ten lud czci Mnie wargami,
lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.
Ale czci Mnie na próżno,
ucząc zasad podanych przez ludzi.
Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, ». I mówił do nich: «Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. Mojżesz tak powiedział: Czcij ojca swego i matkę swoją, oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie. A wy mówicie: "Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem [złożonym w ofierze] jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie" - to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie».

 Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!».
Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: «I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym;  bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala». Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: «Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».