Od nawrócenia do misji

Niedziela, 18 października

Gromadzimy się na modlitwie różańcowej w Tygodniu Misyjnym, w czasie szczególnej pamięci o misjonarzach i o tych, którzy jeszcze nie słyszeli Dobrej Nowiny o Chrystusie. Pragniemy oddać cześć Bogu, który nieustannie posyła swoich uczniów, aby głosili Ewangelię. Prosimy Cię, Jezu, aby nasza dzisiejsza modlitwa otworzyła serca na prawdę, że poprzez chrzest wszyscy stajemy się misjonarzami.

1. Zmartwychwstanie

Utrata kogoś bliskiego, czas rozłąki i tęsknoty za osobą, którą tak mocno kochaliśmy. Takie uczucia towarzyszyły apostołom i niewiastom, najbliższym towarzyszom drogi Jezusa. Ale Bóg w swoim miłosierdziu dokonał cudu przemiany i pocieszenia. Tak odmieniającym i potrzebnym jest doświadczenie wiary w Boga, który żyje. Szczególnie jest to ważne w posługiwaniu misjonarskim w Afryce, Ameryce, Azji czy Oceanii, gdzie prześladowania, głód, problemy społeczne i ekonomiczne niejako zamykają ludzi na miłość Boga. Problemy i sytuacje konfliktowe sprawiają, że trwamy w jakimś egzystencjalnym smutku. „Ewangelia, w której jaśnieje chwalebny Krzyż Chrystusa, usilnie zachęca do radości” pisze do nas papież Franciszek w Evangelii gaudium (nr 5), ukazując, że jesteśmy posłani do świata, aby nieść radość Zmartwychwstania.

Maryjo, świadku radości Zmartwychwstania, ucz nas nieść Ewangelię do całego świata!

2. Wniebowstąpienie

Postawa wpatrywania się w niebo pokazuje, gdzie jest nasza perspektywa. Gdy czasem przysłowiowe „chmury problemów” zasłaniają nam cel chrześcijańskiej drogi, wtedy z pomocą przychodzi nam sam Jezus: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 18n).

Na misji, wśród niezliczonych obowiązków duszpasterskich i kapłańskich, czasem przychodzi moment ogromnej tęsknoty za rodziną, ojczyzną, przyjaciółmi. Wtedy też z pocieszeniem przychodzi ten, którego wybraliśmy, On sam nas umacnia i przypomina, gdzie ma być skierowany nasz wzrok.

Maryjo zapatrzona w Jezusa, ucz nas wytrwałości i wierności na raz obranej drodze chrześcijańskiego powołania!

3. Zesłanie Ducha Świętego

Wydarzenie Pięćdziesiątnicy każdego dnia dokonuje się na nowo w sercu i umyśle wiernych, którzy przyjmując chrzest święty, otworzyli się na żywą wspólnotę Kościoła. Jest to zarazem tajemnica nieustannej obecności Boga pośród tych, którzy z radością i życiową pasją chcą nieść Ewangelię.

W krajach misyjnych bardzo mocno doświadczamy żywotności wspólnoty. Tworzenie się nowych ruchów charyzmatycznych, podejmowanie odpowiedzialności za parafię, wzrastająca liczba kleryków – wszystko to pokazuje, że to Duch Święty jest fundamentem misji. W tej tajemnicy różańca ogarnijmy modlitwą ludzi młodych, aby sakrament chrztu dawał im moc do podejmowania misyjnych zadań.

Maryjo, Świątynio Ducha Świętego, bądź z nami na zawsze jak w dniu Pięćdziesiątnicy.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Oto stajemy wobec tajemnicy potwierdzenia danego słowa. Dziś świat cierpi z powodu potoku słów i obietnic bez pokrycia. Bóg w osobie Maryi chce przekazać światu orędzie o swojej wierności, pragnie przypomnieć o wyborze, jaki dokonał się w sposób wolny w Dziewicy z Nazaretu. Teraz Syn, któremu Matka zawierzyła, chce mieć ją najbliżej jak się da, a więc przed swoim obliczem. Pragnie przebywać z tymi, których kocha.

Dziś naszej kulturze, naszej społeczności potrzebny jest realny znak wypełnienia się obietnicy Boga – obietnicy dozgonnej Miłości. Bóg
chce być z tymi, którzy Mu ufają!

Maryjo wierna bezgranicznie, ucz nas ufności na drodze codziennego posłania.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

Niewiasta obleczona w słońce, w koronie z gwiazd i z księżycem u stóp, ta, która dała nam Zbawiciela. Maryja doświadcza uwielbienia od całej wspólnoty Kościoła, którym się opiekuje. Staje na straży przekazywanego depozytu Dobrej Nowiny, wstawia się za swymi duchowymi synami i córkami, wskazuje drogę nowych wyzwań jako Gwiazda Nowej Ewangelizacji. Bardzo mocno dociera do nas fakt, że poprzez chrzest święty zostaliśmy wybrani na wzór Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla. To ogromne zobowiązanie, radość, ale też odpowiedzialność.

Pragniemy z wielkim szacunkiem przyjąć dar Kościoła na terytoriach misyjnych, gdyż łączy nas niezatarty znak chrztu świętego czyli znak posłania na krańce świata.

Maryjo, Królowo Posłanych, ucz nas pokornej służby dla wspólnoty Kościoła.

Zakończenie

Pragniemy dziękować Ci Maryjo, Gwiazdo Ewangelizacji, za dar Twojego wstawiennictwa. Dziękujemy za Twoją obecność przy każdym misjonarzu i misjonarce, za to, że jesteś dla nich najlepszą Matką. Polecamy Twojej opiece wszystkie intencje papieża, wszystkich współpracowników i animatorów misyjnych. Bądź naszą matką i przewodniczką na drogach misyjnego posługiwania.

Ks. Maciej Będzieński, PDM Warszawa