XXXIII tydzień zwykły

Dzisiejsza kolekta jest jakby uzupełnieniem i zarazem swoistym komentarzem do kolekty z poprzedniego tygodnia. Wtedy modliliśmy się o swobodne pełnienie służby Bożej, dziś natomiast otrzymujemy pouczenie i zarazem obietnicę, co nam daje ta służba. Po pierwsze – radość w Duchu Świętym. Tak naprawdę ciężko jest być szczęśliwym, mając pod sobą innych, kierując nimi, a konkretniej ich wyzyskując. Po drugie – ta służba to szczęście – trwałe i pełne, a na jego opis brak słów w większości słowników naszych serc i dusz. Po trzecie – to także wierność, wierność oddania się Bogu jako Stwórcy wszelkiego dobra. Trwając w roku kapłańskim, którego hasłem są słowa: „wierność Chrystusa, wierność kapłana”, pomyślmy o nich także jako o wezwaniu do osobistej wierności łasce sakramentu chrztu świętego. Sakramentu, który dokonuje największej zmiany w naszym życiu. A pogłębieniu tej łaski na pewno zaowocuje największą zmianą w naszym chrześcijańskim życiu, życiu wiary w Chrystusa i radosnej służby Bożej.