Różaniec dla Polski z Janem Pawłem II

13 października 2005

Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” Jezus mu odpowiedział: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe”. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,13-17).
Chrzest pokuty, którego udzielał Jan nad Jordanem, jest znakiem sprawiedliwości, której człowiek oczekuje od Boga, której szuka z całego serca. (...) I oto Jezus z Nazaretu staje w orszaku ludzi, którzy ożywieni tym pragnieniem przychodzą po chrzest pokuty, wyznając swoje grzechy. Jezus jest bezgrzeszny, a jednak staje wśród grzeszników. Fakt ten ma głęboką wymowę.

„Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Właśnie ten Syn - bezgraniczne upodobanie Ojca - staje razem z grzesznikami. Razem z nimi przyjmuje chrzest pokuty. „Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. Wypełnienie tego zadania doprowadzi Go ostatecznie na krzyż. Już nad Jordanem Jan daje temu wyraz, gdy woła: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”

(Homilia w czasie Mszy świętej z okazji Dnia Modlitw o Pokój w Europie - Asyż, 10 stycznia 1993)




BENEDYKTYNKI SAKRAMENTKI
ul. Przedwiośnie 76/78
51-211 WROCŁAW