Namaszczenie chorych

5. Wiatyk.

Sakramentem umierających jest Wiatyk. Należy zachęcać domowników chorego, aby przygotowali się także do przyjęcia Komunii świętej razem z nim.
Jeżeli za zgodą ordynariusza, Wiatyku udziela się w czasie Mszy świętej, odprawianej przy chorym, wówczas tak choremu, jak i obecnym udziela się Komunii świętej pod dwiema postaciami. Gdyby chory, przy którym odprawia się Mszę świętą nie mógł przyjąć Komunii świętej pod postacią chleba, udziela się mu jej pod postacią wina (kapłan, po przyjęciu Krwi Najświętszej pozostawia odrobinę w kielichu, którą następnie podaje choremu albo z kielicha albo z łyżeczki, którą puryfikuje wodą, dając do wypicia choremu).

6. Nieaktualne u nas na razie części rytuału

a) Nowy rytuał przewiduje udzielanie Komunii świętej chorym i Wiatyku umierającym przez szafarza nadzwyczajnego. Odpowiednie obrzędy zawarte są w księdze pod nr 72-85 i 142-156. Te części rytuału na razie są u nas nieaktualne do czasu podjęcia odpowiedniej uchwały przez Konferencję Episkopatu.
b) Nieaktualna jest u nas rubryka rytuału zawarta w księdze pod nr 119 o zanoszeniu Wiatyku pod postacią wina z kościoła do domu chorego. W ten sposób można udzielić Wiatyku jedynie podczas Mszy świętej odprawianej w domu chorego jak to zaznaczono wyżej pod p. 5.
c) Umieszczony w Dodatku na stronach 230-235 obrzęd pojednania penitenta wejdzie u nas w życie dopiero po wydrukowaniu i ogłoszeniu nowej księgi liturgicznej Ordo Paenitentiae.

Drodzy Bracia Kapłani !

Wiemy dobrze, że duszpasterstwo chorych, które mu poświęcona jest nowa księga liturgiczna, nie jest dla Was nowością. Jest to przecież Wasza codzienna duszpasterska troska. Duszpasterstwo chorych prowadzicie ofiarnie w parafiach powierzonych waszej pieczy i chorych otaczacie różnoraką opieką. Otrzymując jednak z rąk Kościoła świętego tę księgę, żywimy razem z Wami nadzieję, że będzie ona w tym ważnym dziale kapłańskiej pracy wielką pomocą, rzuca bowiem nowe ewangeliczne i soborowe światło na posługiwanie chorym, którym niesiemy Chrystusa Pana, by ich, w swym miłosierdziu wspomagał łaską Ducha Świętego, wybawiał odpuszczał grzechy i łaskawie dźwigał. (Formuła sakramentu namaszczenia chorych, por. Jk 5, 15).

Warszawa, dnia 14 grudnia 1979 roku.
171 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski

+ Stefan Kardynał Wyszyński
Przewodniczący Konferencji Episkopatu

+ Stanisław Jakiel
Przewodniczący Komisji
Episkopatu do Spraw Liturgii