XIV Niedziela Zwykła

Wprowadzenie do liturgii

Chrystus przyszedł pokorny i cichy, a Jego uniżenie przynosi pokój utrudzonym ludzkim sercom. Sprawując Najświętszą Ofiarę, uobecniamy dzieło Chrystusa, który i dzisiaj ukazuje nam źródło prawdziwego zwycięstwa przez swe pokorne wyniszczenie w znaku Chleba.

Obciążeni grzechami stańmy pokornie przed Bogiem, prośmy o przebaczenie, abyśmy mieli udział w zwycięstwie Chrystusa i znaleźli ukojenie dla naszych dusz.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Prorok Zachariasz zapowiada przyjście Chrystusa, który obejmie władzę nad światem jako król pokoju, pokorny i cichy. Królestwo Chrystusa rzeczywiście obejmuje ludzi pokornych i cichych, którzy potrafią poznać tajemnicę Boga i znaleźć ukojenie w zjednoczeniu z tą tajemnica. Człowiek może zwyciężać zło tylko przez łączność z Chrystusem przy pomocy Ducha Świętego, który mieszka w każdym chrześcijaninie.

Modlitwa powszechna

Ufni w pomoc Bożą, pokornie módlmy się i prośmy o potrzebne łaski dla ludzi utrudzonych ciężarem życia i pracy.

1. Prośmy, by Kościół pokornie odsłaniał przed ludźmi tajemnice Bożej miłości. R. Pokornie wołamy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Módlmy się, aby biskupi i prezbiterzy byli pokornymi krzewicielami cichego królestwa Chrystusa.
3. Wołajmy z ufnością, aby ciężko pracujący otrzymywali sprawiedliwą zapłatę i mieli zapewnioną pomoc socjalną.
4. Prośmy także za ludzi chorych . pokornych, aby ich życie ukazywało prawdziwe wartości i wielkość ludzkiego ducha.
5. Módlmy się również, aby rządzący narodami wykonywali swe zadania jako pokorną służbę dla społeczeństwa.
6. Polecamy Bogu umarłych... aby nasz Pan przywrócił do życia ich śmiertelne ciała i dał im udział w wiecznej radości pokornych i cichych.
7. Módlmy się za naszą parafię (naszą wspólnotę), abyśmy za przykładem Chrystusa umieli być cisi i pokorni przyczyniając się do prawdziwego pokoju w naszym otoczeniu.

Wysławiamy Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi oraz prosimy, abyś dał nam poznać tajemnice prawdziwej wielkości człowieka, a pokrzepiwszy nasze serca swym słowem wysłuchaj naszych modlitw, i daj nam odnaleźć ukojenie w Sercu Twego Syna, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Przed prefacją

Bóg wzywa nas do siebie i objawia tajemnicę swego życia. Dziękujemy za możliwość udziału w tej tajemnicy, dziękujemy za pokrzepienie, jakie przynosi nam ofiara Chrystusa i Jego pełne chwały zmartwychwstanie.

Przed rozesłaniem

Tak trudno być pokornym i cichym. Mamy więc nieustannie wpatrywać się we wzór Chrystusa, by na co dzień umieć pomnażać pokój w społeczeństwie, w rodzinach i naszych środowiskach. Niech na tę trudną drogę pójścia za Chrystusem pokornym i cichym błogosławi nas Bóg, który pokornym objawił tajemnicą prawdziwej wielkości człowieka.