XVI Niedziela Zwykła

Wstęp do liturgii

Człowiek, który żyje dla Boga, może nazwać się szczęśliwym. Szczęśliwym jest ten, kto sens swojego istnienia czerpie z czystego Bożego źródła.

Przychodzimy dzisiaj do źródła Bożej Miłości - do Jezusa, aby razem z Nim pójść na miejsce pustynne i powierzyć tylko Jemu nasze życie: radości i sukcesy, a także nasze troski, zmartwienia i kłopoty.

Zanim jednak przystąpimy do Uczty Eucharystycznej, uznajmy przed miłosiernym Ojcem, że wybieramy często złudne drogi prowadzące nie do Boga, ale ku szatanowi, nie ku szczęściu, ale ku zatraceniu.

Wstęp do liturgii słowa

W pierwszym czytaniu będziemy świadkami wydarzenia, w którym Jeremiasz gani postępowanie złych pasterzy. Zamiast paść owce, oni rozproszyli je i doprowadzili do zguby.

Święty Paweł w drugim czytaniu przedstawia Chrystusa, który jednoczy wszystko to co zostało rozdzielone przez zło. Chrystus przychodzi na ziemię dać pokój, pokój tym, którzy są blisko lub daleko, czyli całej ludzkości.

Ewangelia dziś streszcza nam działalność Jezusa – dobrego pasterza. Chrystus podkreśla, że skuteczne apostolstwo nie jest możliwe bez chwil wytchnienia obok Pasterza. Tylko przy nim można nabrać sił fizycznych i duchowych, które są niezbędne w drodze do nieba.

Wsłuchajmy się w skupieniu w słowa samego Boga.

Modlitwa wiernych

Bogu wszechmogącemu, który jest dla nas jedyną ucieczką i najpewniejszą pomocą w trudnościach skierujmy nasze potrzeby i całego świata:

1. Za Kościół święty, aby kierujący nim Duch ciągle odnawiał jego oblicze. Ciebie prosimy.
2. Za biskupów, prezbiterów i diakonów, aby posługa, którą sprawują umacniała ich w wierze i miłości. Ciebie prosimy.
3. Za bezrobotnych, aby znaleźli pracę i skuteczną pomoc od braci. Ciebie prosimy.
4. Za rolników, aby cieszyli się sprzyjającą pogodą przy zbiorach ziemi. Ciebie prosimy.
5. Za zmarłych z naszych rodzin, aby mogli przebywać w niebie razem z Chrystusem. Ciebie prosimy.
6. Za nas samych, abyśmy pamiętali, czym jest nadzieja naszego powołania i wytrwale dążyli do nieba. Ciebie prosimy.

Boże, przyjmij nas stojących przed Tobą w duchu pokory i wysłuchaj naszych modlitw. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Przed prefacją

Wyśpiewajmy hymn uwielbienia Bogu za Jego dobroć i Miłość, która nieustannie nas ożywia w drodze do nieba.

Przed rozesłaniem

Jezus Chrystus jako Dobry Pasterz najlepiej wie, czego nam potrzeba dlatego udziela nam nieustannie łaski i dobra, które On sam chce. Niech błogosławieństwo Boże będzie dla nas pocieszeniem i umocnieniem na drogach zniechęcenia i upadku.