Piękno celebracji - procesje mszalne
Procesja jest zapisaną w rycie ludzką kondycją wędrowania na ziemi. Pan kroczy na czele swojego ludu wśród modlitw błagalnych i hymnów uwielbienia. Wędrówka ta jest motywem chrześcijańskiej nadziei na przyjście przyszłego świata, na który ukierunkowane jest życie wiary. Jest ona skierowana ku Świątyni, gdzie kończy się złożeniem Ofiary i uczestniczeniem w uczcie.
Zakończenie
W książce Świat symboliki chrześcijańskiej znaleźć można stwierdzenie, że procesja nie oznacza "tak sobie chodzić ani też maszerować, lecz iść w sposób pełny umiaru i opanowania, nie opieszale i bezmyślnie, zachowując postawę skromną i wyprostowaną". Procesja zatem jest znakiem stanu Kościoła jako ludu Bożego w drodze, który, wraz z Chrystusem i za Chrystusem kroczy drogami miasta ziemskiego do niebieskiego Jeruzalem. Niech zatem świadomość tej tajemnicy znajduje wyraz w odpowiednim przygotowywaniu zespołów liturgicznych samych wiernych. Niech odbywa się z radością, w głębokim podobieństwie spełniania Bożego nakazu: "Przechadzaj się przede mną i bądź doskonały".
Artykuł pochodzi z: Anamnesis 38/2004
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
