Piękno celebracji - procesje mszalne

4. Procesja komunijna - wyraża nasze kroczenie ku Chrystusowi, który jest naszą Światłością. Jest to podążanie na spotkanie z Panem, który wychodzi nam naprzeciw, aby przeżyć zjednoczenie z Nim samym a w Nim z braćmi i siostrami.

Śpiew towarzyszący tej procesji ma wyrażać duchową wspólnotę przystępujących do stołu Pańskiego, ukazać radość serc i nadać bardziej braterski charakter procesji komunijnej.

160. Następnie kapłan bierze patenę lub puszkę i podchodzi do przyjmujących Komunię, którzy zazwyczaj zbliżają się procesjonalnie.

Nie wolno samym wiernym brać konsekrowanego Chleba ani kielicha Krwi Pańskiej, ani tym bardziej przekazywać między sobą z rąk do rąk. Wierni przyjmują Komunię świętą w postawie klęczącej lub stojącej, zgodnie z postanowieniem Konferencji Episkopatu. Jeśli przystępują do niej stojąc, zaleca się, aby przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu wykonali należny gest czci, który winien być określony tym samym postanowieniem.

86. Kiedy kapłan przyjmuje Najświętszy Sakrament, rozpoczyna się śpiew na Komunię. Ma on wyrażać duchową jedność komunikujących poprzez zjednoczenie głosów, ukazywać radość serca i w pełniejszym świetle objawiać "wspólnotowy" charakter procesji zdążającej na przyjęcie Eucharystii. Śpiew trwa, dopóki Sakrament jest rozdawany wiernym. Jeśli ma być śpiewana pieśń po Komunii, śpiew na Komunię należy zakończyć wcześniej.

Trzeba zadbać o to, aby i śpiewacy mogli dogodnie przystąpić do Komunii świętej.

87. Jako śpiew na Komunię można wziąć albo antyfonę z Graduału Rzymskiego z psalmem lub samą, albo antyfonę z psalmem z Graduału zwykłego, albo inny odpowiedni śpiew zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu. Śpiew wykonuje sama schola albo schola lub kantor z ludem.

Jeśli nie wykonuje się śpiewu, podaną w Mszale antyfonę mogą recytować wierni albo niektórzy z nich, albo lektor; w przeciwnym razie czyni to sam kapłan po przyjęciu Komunii świętej, a przed rozdawaniem jej wiernym.

Podkreślmy jeszcze, że wszystkim czterem procesjom towarzyszy odpowiedni śpiew. Tak zatem wierni poprzez odpowiednią postawę ciała (postawa stojąca) i śpiew wyrażają swoje czynne uczestnictwo w poszczególnych procesjach.

Niektórzy próbują mówić jeszcze o "procesji wyjścia". Jasno trzeba powiedzieć, że takiej procesji nie ma. Eucharystia kończy się rozesłaniem. Oczywiście, zgromadzenie rozwiązuje się w należytym porządku, podobnie wracają do zakrystii przewodniczący zgromadzenia i usługujący, chwaląc i błogosławiąc Pana, którego spotkali podczas celebracji.