Piękno celebracji - procesje mszalne

3. Procesja z darami - w procesji tej uczestniczą wierni przynosząc przede wszystkim chleb i wino (dona), które staną się Ciałem i Krwią Chrystusa. Wierni mogą przynieść również inne dary (munera), potrzebne wspólnocie Kościoła i zaradzające niedostatkom ubogich.

W niektórych wspólnotach praktykuje się, że wierni, którzy będą karmić się Ciałem Chrystusa sami "przygotowują" chleb do konsekracji przekładając komunikant do puszki. Potem ci, którzy prosili kapłana o sprawowanie Mszy świętej w podanej intencji, przynoszą dary chleba i wina do ołtarza

Podczas procesji z darami wierni, niezaangażowani bezpośrednio w przynoszenie darów do ołtarza, mogą przyjąć postawę stojącą i w ten sposób wyrazić swoje uczestnictwo w procesji.

Wspomnieć jeszcze trzeba kolejność przynoszenia darów. Niektórzy uważają, że chleb i wino przynosi się na końcu procesji, po przyniesieniu darów na potrzeby Kościoła i ubogich. Odwołując się do poniższych punktów OWMR, warto podkreślić, że najpierw powinno przynosić się te dary, które są najważniejsze. Są to chleb i wino, a potem pozostałe. Najpierw bowiem przygotowuje się ołtarz.

Procesję z darami tak opisuje OWMR:

72. W czasie Ostatniej Wieczerzy Chrystus ustanowił ofiarę i ucztę paschalną, w której ofiara krzyża stale uobecnia się w Kościele, ilekroć kapłan reprezentujący Chrystusa Pana czyni to samo, co sam Pan uczynił i co polecił uczniom czynić na swoją pamiątkę.

Chrystus bowiem wziął chleb i kielich, złożył dzięki, połamał i podał swoim uczniom mówiąc: Bierzcie, jedzcie, pijcie; to jest Ciało moje; to jest kielich Krwi mojej. To czyńcie na moją pamiątkę. Dlatego Kościół całą celebrację Liturgii eucharystycznej ułożył z następujących części odpowiadających słowom i czynnościom Chrystusa. A mianowicie:

1) Podczas przygotowania darów przynosi się do ołtarza chleb i wino z wodą, czyli te elementy, które Chrystus wziął w swoje ręce.

73. Na początku Liturgii eucharystycznej przynosi się do ołtarza dary, które staną się Ciałem i Krwią Chrystusa.

Najpierw przygotowuje się ołtarz, czyli stół Pański, będący ośrodkiem całej Liturgii eucharystycznej; umieszcza się na nim korporał, puryfikaterz, mszał i kielich, chyba że przygotowuje się go przy kredensie.

Następnie przynosi się dary na ofiarę: godne uznania jest, jeśli wierni przynoszą chleb i wino, które przyjmuje od nich kapłan albo diakon, aby je następnie złożyć na ołtarzu. Chociaż wierni tak jak dawniej nie składają już chleba i wina przeznaczonych do liturgii ze swoich własnych darów, obrzęd przyniesienia ich do ołtarza zachowuje swoją wymowę i duchowe znaczenie.

Pożądane jest także przynoszenie przez wiernych lub zbieranie w kościele pieniędzy albo innych darów przeznaczonych na potrzeby ubogich lub kościoła; składa się je w odpowiednim miejscu obok stołu eucharystycznego.

74. Procesji z darami towarzyszy śpiew na przygotowanie darów (por. nr 37 b), który trwa przynajmniej do chwili, gdy dary zostaną złożone na ołtarzu. Zasady wykonywania tego śpiewu są takie same, jak w odniesieniu do śpiewu na wejście (por. nr 48). Śpiew może zawsze towarzyszyć obrzędom przygotowania darów, także wtedy, gdy nie ma procesji z darami.

140. Jest wskazane, aby udział wiernych uwidocznił się przez złożenie czy to chleba i wina do sprawowania Eucharystii, czy też innych darów na potrzeby Kościoła i ubogich.

Dary wiernych może kapłan przyjmować przez akolitę lub innego ministranta. Chleb i wino do Eucharystii wręcza się celebransowi, który zanosi je na ołtarz; pozostałe zaś dary składa się w innym odpowiednim miejscu (por. nr 73).