Czwarta świeca adwentowa

Jeśli celebrans uzna za stosowne, przed aktem pokuty można zapalić czwartą świecę. Prezbiter zwraca się do zgromadzonych w tych, lub podobnych słowach:

Umiłowani w Panu bracia i siostry,
w czwartą niedzielę Adwentu prorok Micheasz zachęca nas, byśmy skierowali spojrzenie w kierunku Betlejem Efrata,
małego judejskiego miasteczka, będącego świadkiem narodzin Zbawiciela.
Zachęca nas także do wyruszenia z Maryją, by nieść światu
dobrą nowinę o Bogu wiernym swoim obietnicom.
Z oczami pełnymi zachwytu i sercem pełnym wdzięczności
zapalmy czwartą i ostatnią świecę adwentową
prosząc Pana, by pozwolił nam przyjąć Jego nawiedzenia w tajemnicy Bożego Narodzenia.

Celebrans zapala czwartą świecę. Można wykonać pieśń. Np: Jezu, Tyś jest światłością mej duszy. Następnie odmawia modlitwę:

Panie, który człowieka pogrążonego w ciemności
oświeciłeś światłem Twoich narodzin,
nie pozwól, byśmy ubogaceni tak hojnym darem
ulegli niebezpieczeństwom,
ale przyjdź i wybaw nas od zła.
Synu Boży, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.