Sakrament pokuty i pojednania w czasie Mszy św.?

W oficjalnym organie Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów „Notitiae” (37:2001) ukazała się odpowiedź na następujące pytanie:

Istnieją pewne rozporządzenia, które odnoszą się do czasu sprawowania sakramentu pokuty; czy np. wierni mogą przystępować do sakramentu pokuty w czasie celebracji Mszy św.?

„Na temat sprawowania sakramentu pokuty szczegółowe przepisy znajdują się w Instrukcji „Eucharisticum mysterium” z 25 maja 1967., w której jest następujące zalecenie: „Wytrwale należy przyzwyczajać wiernych, aby przystępowali do sakramentu pokuty poza Mszą św., zwłaszcza w określonych godzinach, tak aby jego udzielanie dokonywało się w spokoju i z prawdziwą ich korzyścią, jak również nie przeszkadzało im w czynnym uczestnictwie we Mszy św.” (nr 35). Przepisy te zostały raz jeszcze przypomniane w rytuale „Obrzędy pokuty” (nr 13) wraz z zaznaczeniem, że „pojednanie penitentów może odbywać się o każdej porze i w każdym dniu” (tamże).

Jakkolwiek tę radę rozumieliby pasterze sprawujący troskę duchową nad wiernymi, to jednak niech nie zaprzestają zachęcać i pomagać im, aby w sakramencie pokuty szukali dobra duszy i w miarę możliwości przystępowali do niego poza czasem i miejscem celebracji Mszy św. Z drugiej jednak strony przepis ten w żaden sposób nie może przeszkodzić kapłanom, z wyjątkiem celebrującego Mszę św., w słuchaniu spowiedzi wiernych, którzy tego pragną także w czasie sprawowania Mszy św.

W naszej zwłaszcza epoce, w której dla wielu zaciemniło się kościelne znaczenie grzechu i sakramentu pokuty, a pragnienie przystępowania do tego sakramentu bardzo zmalało, pasterze wszystkimi swymi siłami powinni popierać częste korzystanie z tego sakramentu przez wiernych. Dlatego kan. 986§1 Kodeksu Prawa Kanonicznego stanowi: „Każdy, komu na mocy urzędu została zlecona troska duszpasterska, jest obowiązany dbać o to, aby wierni jemu powierzeni mogli się wyspowiadać, jeśli w sposób uzasadniony o to proszą, a także by dać im sposobność przystępowania do indywidualnej spowiedzi, w ustalonych i dogodnych dla nich dniach i godzinach”.

Sprawowanie sakramentu pokuty stanowi rzeczywiście jedną z posług właściwych kapłanowi. Wierni zaś nie tylko są zobowiązani do wyznawania grzechów (por. kan. 989), lecz także mają prawo, aby „otrzymywać od swoich pasterzy z duchowych dóbr Kościoła, zwłaszcza zaś słowa Bożego i sakramentów” (kan. 213).

Jest rzeczą oczywistą, że wolno także spowiadać w czasie celebracji uroczystych Mszy św., ilekroć przewiduje się, że wierni poproszą o tę posługę. Jeśli odbywa się koncelebracja Eucharystii, trzeba poprosić niektórych kapłanów, aby powstrzymali się od koncelebracji i byli do dyspozycji wiernych, którzy chcieliby przystąpić do sakramentu pokuty.

Trzeba jednak pamiętać, że nie wolno łączyć sakramentu pokuty ze Mszą św., tak, aby odbywała się tylko jedna czynność liturgiczna”.