Po prostu włączyć

Kiedy już opadamy z sił po gruntownych porządkach, a jakiś wewnętrzny głos mówi nam, że zatrąciliśmy resztki zdrowego rozsądku podczas zakupów z ulgą stwierdzamy, że jesteśmy do świąt prawie przygotowani. Do świąt tak, ale czy do Wielkanocy? Barwne pisanki przyprawią o zawrót głowy, a dom napełnimy zapachem mazurków i szynki. Czy napełnimy go również oczekiwaniem na Zmartwychwstanie? Nie ma już na naszych głowach popiołu ze środy popielcowej, ale może zostały postanowienia. Niełatwo w naszej rozbieganej codzienności o wspólny, rodzinny udział w nabożeństwach wielkopostnych, ale nawet uczestnicząc w nich oddzielnie wypełnimy tydzień po tygodniu rodzinną modlitwą. Droga Krzyżowa. Gorzkie Żale. Rekolekcje, które niczym zwierciadło ukazują nam często nieznane oblicze nas samych. Jeśli rekolekcje nie były dla nas tylko „odsłuchaniem”, ale przyjęliśmy je jako prawdziwą naukę to zwykle rozważamy je w domu. Jest to szansa nowego spojrzenia na siebie, na rodzinę. Sakrament pokuty. Triumf Niedzieli Palmowej, poświecenie gałązek. Męka Pańska. Śmierć. Zmartwychwstanie. To bardzo trudne. Jak włączyć w przeżywanie i zrozumienie tych dni dzieci? Po prostu włączyć. Nie tylko poświęcenie potraw. Niechaj nam towarzyszą w podniosłym przeżywaniu Triduum Paschalnego i każdego roku wraz z nami bardziej dojrzewają do przyjęcia i zrozumienia tajemnicy Zmartwychwstania. Te dni tłumaczą znaczenie i potęgę krzyża, symbolikę ognia, paschału, wody święconej, objaśniają tajemnice Chrztu Świętego. Na nowo odczytujemy opis stworzenia świata i poznajemy prawdy o kapłaństwie i najwyższym kapłanie. Adoracja krzyża, Jezus w ciemnicy, nasze czuwanie. Poranek Wielkanocny. Chrystus zmartwychwstał!

Czy również w naszej rodzinie? Czy wierzymy Marii Magdalenie, że spotkała Chrystusa, czy jak Tomasz szukamy jego ran by dotknąć ręką cierpienia zanim wyznamy „Pan mój i Bóg mój”?