Śladami Jezusa - Góra Oliwna

Bazylika Agonii



Ruiny pierwotnych Kościołów wzniesionych na tym miejscu (Teodezjusza, Krzyżowców) nabyli w XVII wieku oo. franciszkanie i po I wojnie światowej (dokładnie w 1924 roku) wybudowali świątynie wg. projektu architektonicznego A. Barluzziego. Jej budowę finansowało konsorcjum 12 narodów - stąd nazwa kościoła - "Bazylika wszystkich narodów" i 12 kopuł ozdobionych godłami tych państw. Używana jest też nazwa Bazylika Agonii - Konania. W jej wnętrzu panuje półmrok. Pogłębia go również ciemna tonacja całego wystroju, gdyż przez alabastrowe okna przedostaje się mało światła; 6 kolumn podtrzymuje 12 kwadratowych sklepień - kopuł, które symbolizują Pana Jezusa i jego uczniów. Fiolet i złoto stropu wywierają wrażenie smutku. Naga, duża skała przed ołtarzem głównym oraz mozaika w absydzie ołtarza głównego uprzytomniają modlitwę Jezusa przed czekającą Go męką i obawę przed śmiercią. Skała otoczona jest koroną cierniową z kutego żelaza Piękna mozaika w lewej absydzie przedstawia tłum ludzi i żołnierzy oraz Judasza całującego Pana Jezusa. Mozaika w prawej absydzie obrazuje moment, gdy Pan Jezus wypowiada słowa "Jam jest", a żołnierze upadają na ziemię powaleni Jego słowami. Ta ostatnia mozaika ufundowana została ze składek żołnierzy i uchodźców polskich, którzy przebywali w Palestynie w czasie II wojny światowej. Mozaika na posadzce jest wierną rekonstrukcją swej bizantyjskiej poprzedniczki, której fragmenty widać w szklanych otworach. Obok kościoła zachowała się część ogrodu Getsemani z kilkusetletnimi drzewami oliwnymi.