VI Niedziela Zwykła

Wstęp do liturgii

             Dzisiejszy świat, w który na pierwsze miejsce wysuwa rządzę pieniądza i szybkiego zysku, nawet za cenę odstąpienia od własnych przekonań religijnych, łudzi nas propozycjami łatwego szczęścia. Tak często w dążeniu do materialnego szczęścia tego świata, zapominamy o dobrach duchowych, które są najważniejsze, bo dają szczęście i radość w Królestwie niebieskim.

         Niech ta Eucharystia, którą celebrujemy razem z Chrystusem i kapłanem wyjedna nam łaskę przebaczenia u Boga, za to, że nie zawsze w Nim pokładamy nadzieję, ale ulegamy pokusom tego świata, który proponuje nam łatwe szczęście nawet za cenę życia wiecznego.  

Wstęp do liturgii słowa

Jesteśmy szczęściarzami, że teraz możemy słuchać słowa Bożego. Słowo Boże jest jak orzeźwiający balsam, który łagodzi zranioną przez współczesny świat duszę człowieka.

W drodze do prawdziwego szczęścia, które może dać tylko Bóg, potrzebna jest wiara i niezachwiana ufność w miłosierdzie Boże. „Błogosławiony, kto zaufał Panu” – zawołamy razem z psalmistą. I chociaż w oczach świata będziemy na straconej pozycji, to u Boga będziemy mieli nagrodę w niebie, jak mówi dzisiejsza Ewangelia.

Modlitwa wiernych

Przez Chrystusa, naszego Zbawiciela przedstawmy Bogu nasze prośby.

1. Prośmy za Kościół święty, aby stawał się dla dzisiejszego świata czytelnym znakiem obecności Królestwa niebieskiego na ziemi. Ciebie prosimy.
2. Prośmy za Ojca Świętego, aby mógł głosić bez przeszkód Dobrą Nowinę o zwycięstwie Chrystusa nad grzechem. Ciebie prosimy.
3. Prośmy za duszpasterzy i katechetów, aby uczyli wiernych właściwej hierarchii wartości i otwierali ich serca na dobra nieprzemijające. Ciebie prosimy.
4. Prośmy o siły i błogosławieństwo dla dobroczyńców domów dziecka i schronisk dla bezdomnych. Ciebie prosimy.
5. Prośmy za narzeczonych, aby byli odpowiedzialni za swoją wzajemną miłość. Ciebie prosimy.
6. Prośmy za zmarłych, by obmyci krwią Chrystusa Pana z radością mogli wejść w bramy nieba. Ciebie prosimy.
7. Prośmy za nas samych, abyśmy jako wspólnota zjednoczona wokół stołu Eucharystii, każdego dnia kierowali się zaufaniem do Bożej opatrzności. Ciebie prosimy.

Wysłuchaj Boże naszych próśb, które z wiarą i ufnością Tobie przedstawiamy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Przed prefacją

Bogu wyśpiewajmy dziękczynienie za to, że ma przygotowaną w niebie nagrodę dla tych, którzy są ubodzy, głodni, smutni i odrzuceni przez świat, tylko dlatego, że przynależą do Chrystusa. 

Przed rozesłaniem

Przyjmijmy Boże błogosławieństwo, niech ono umocni naszą wiarę i przynależność do Chrystusa, bo tylko prawdziwe przylgnięcie do Jezusa gwarantuje szczęście i miano „błogosławieni” już tutaj na ziemi.