XXIII Tydzień Zwykły

Ciąg dalszy nauki o wolności. Także i w tej kolekcie zdaje się ona wychodzić na pierwszy plan, tym razem połączona z wiecznym dziedzictwem. Jak bardzo w codziennym życiu zapominam o tym, że jestem kimś wyjątkowym, jedynym, niezastąpionym. Dlaczego? Mówimy o tym na każdej uroczystej Eucharystii - „On to dla nas i naszego zbawienia stał się człowiekiem...” Mój Bóg, mój Pan, mój Ojciec, mój Brat. Mało tego, żeby przekonać mnie o ogromie swojej miłości umarł, zmartwychwstał i zesłał Ducha Świętego. A jak mówi św. Paweł – tam, gdzie jest Duch Pański, tam wolność. Bóg jest prawdziwie wolny, choć człowiek niekiedy siadając na trybunale teologii próbuje Mu wskazywać, jaki ma być. A skoro Bóg jest wolny, to także i człowiek, stworzony na Jego obraz i podobieństwo. Wiara nikogo nie zniewala; nie jest niewolą, choć niektórym łatwiej o niej mówić w takich kategoriach. To wolność wyboru Boga w codzienności i życia w komunii z Nim. Jak Ojciec z synem. A wieczne dziedzictwo to wcale nie dożywocie – to także wolność...