Modlitwa sakramentami

Sakramenty – zapowiadają zbawienie

Sakramenty zostały ustanowione przez Chrystusa jako zwykły środek rozszerzania zbawienia, by mogło być ono udziałem każdego człowieka. Są skutecznymi znakami zbawienia! Zbawienia, które w Chrystusie już się dokonało, ale czeka na wypełnienie się w nas samych. Jak uczy Katechizm: „W sakramentach Chrystusa Kościół otrzymuje już zadatek swego dziedzictwa, uczestniczy już w życiu wiecznym, ‘oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa’ (Tt 2, 13)”[19]. Sakramenty dla wierzących stają się „znakiem profetycznym, to znaczy zapowiadają przyszłą chwałę”[20]. Owa zapowiedź staje się naszym udziałem w celebracji sakramentalnej, w celebracji, która składa się ze znaków i symboli, która jest „czynnością” całego Chrystusa, całego Kościoła – tj. całej wspólnoty wierzących, Ciała Chrystusa zjednoczonego ze swoją Głową.

Celebracja sakramentalna dokonuje się w Kościele, ponieważ sakramenty zostały powierzone przez Chrystusa Kościołowi. Stąd sakramenty jako działania Kościoła, same go też budują[21]. Celebracja sakramentalna, która cechuje się swoistą prostotą, wiąże się z właściwą każdemu z sakramentów materią i formą. Materia sakramentalna odnosi się do elementów świata stworzonego: wody, oleju, chleba czy wina i nią właśnie Chrystus posługuje się, aby tajemnica odkupienia – życie nadprzyrodzone – stały się udziałem wszystkich ludzi. Obrzęd sakramentalny zawiera w sobie znak i słowo, które nadaje formę i sens oraz objaśnia znak. Chodzi bowiem o to, by obrzęd jasno komunikował doktrynę i zamierzoną przez Chrystusa rzeczywistość zbawienia – łaskę.

Poprzez znaki sakramentalne wierni już „uczestniczą w liturgii niebieskiej, gdzie celebracja w całej pełni jest komunią i świętem”[22]. To poprzez owe znaki Kościół oddaje chwałę Trójjedynemu Bogu, wchodzi z Nim w komunię, uczestniczy nie tylko w zapowiedzi zbawienia, ale wchodzi w jego tajemnicę, wskazuje na przyszłość, na powtórne przyjście Chrystusa. Sakramenty tym samym stają się przestrzenią bycia z Bogiem, rozmowy z Nim, jednym słowem: modlitwą!