XXXI Niedziela Zwykła

Wprowadzenie do liturgii                                                           .

Jako królewskie kapłaństwo i lud święty nabyty Krwią Chrystusa, przychodzimy przed oblicze Boże, by stanąć w prawdzie przed naszym Panem i przed sobą. Boże słowo stawia nam wymagania i prostuje błęd­ne mniemanie o sobie. Ofiara Chrystusa przynosi nam uzdrowienie. Od­rzućmy więc obłudę i pychę, by dotarło do nas wezwanie Boga i by do­konało się nasze nawrócenie.

Jesteśmy pyszni i obłudni, podobni do faryzeuszów i mylą nas ze­wnętrzne pozory. Uznajmy swe grzechy wobec Boga i ludzi, by zyskać przebaczenie i stać się rzeczywiście świętym kapłaństwem jedynego Pana.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Mocnymi słowami Jezus piętnuje obłudę i pychę faryzeuszy oraz da­je wskazania, jaka postawa powinna cechować Jego wyznawców. Bóg przez proroków piętnował także w Starym Testamencie kapłanów, którzy powinni przede wszystkim pilnować wierności przymierzu i sprawiedli­wości wobec ludzi. Święty Paweł ukazał nie tylko słowem, ale swym ży­ciem, jak należy skutecznie głosić Chrystusa. I my jako królewskie ka­płaństwo mamy być wolni od pychy i obłudy, a zwłaszcza mamy po­kornie służyć Bogu i ludziom.

Modlitwa wiernych

Zgromadzeni jako lud Boży Nowego Przymierza, prośmy Boga w naszej modlitwie o Jego łaski i pomoc dla wszystkich, którzy należą do świętego i powszechnego kapłaństwa

1. Módlmy się za Kościół, aby wiernie i odważnie piętnował grzech, pychę i obłudę. R. Prosimy Cię, Boże, broń nas i pouczaj.
2. Módlmy się za chrześcijan, aby postępowali w prawdzie i byli dla siebie braćmi.
3. Módlmy się za prezbiterów, aby służyli ludziom pokornie głosząc Ewangelię i wypełniając ją życiem.
4. Módlmy się za żyjących w zakłamaniu i podwójnej moralności, aby moc słowa Bożego doprowadziła ich do nawrócenia.
5. Módlmy się za twórców kultury narodowej, aby propagowali wzory godne naśladowania i nie przyczyniali się do zakłamania społecznego.
6. Módlmy się za zmarłych, aby zyskali przebaczenie i zostali uznani przez Boga Ojca za swe dzieci.
7. Módlmy się za nas samych, abyśmy byli pokorni, wolni od zakłama­nia i stali się wzorem dla ludzi dalekich od Boga.

Boże, Jedyny nasz Ojcze, prosimy Ciebie byś nas umocnił w prawdzie, bronił od zakłamania i pychy, abyśmy zanosząc do Ciebie nasze prośby, zostali wysłuchani i mogli stać się kapła­nami dla świata i prawdziwym ludem Twego Syna, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

Przed prefacją

Nieustannie dziękujmy Bogu za usłyszane słowo, które przyjmujemy nie jako słowo ludzkie, ale — jak jest naprawdę — jako słowo Boga. Dziękujmy za przestrogi i pouczenia, które oczyszczają nas i prowadzą do przemiany życia.

Przed rozesłaniem

Kończąc niedzielną ofiarę idziemy pokrzepieni Ciałem Chrystusa, idzie­my pouczać Bożym słowem, by w ten świat tak często zakłamany i za­dufany w sobie nieść światło prawdy, nieść jasność spojrzenia i pokorną służbę ludziom. Niech przed obłudą i pychą broni nas i osłania błogosławieństwo Boga.