„Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?” Tak ja wierzę!Wierzyłam do pewnego doświadczenia w moim życiu w sposób przekazany przez rodziców,katechetę,księdza.Dojrzewałam przez wszystkie lata w moim życiu do głębokiej wiary aż w pewnym momencie Bóg zadecydował,że jestem gotowa na więcej,poddał mnie niejako próbie i skorzystałam z zaproszenia.Dziękuję Ci Boże,chociaż związane jest to z cierpieniem.Dziękuję za tę łaskę bo otrzymują ją nieliczni...Wierzę,że cierpienie to zbawienie.Wiem,że jesteś z nami,Miłosierny,Kochający Ojcze.Pragnę iść tą droga do Ciebie i wierzę,że pomożesz mi bym nie zbłądziła...Jezu ufam Tobie.
"..nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce”.
1 Sm 16,1b.6–7.10–13a
Bogu dzięki. Nasze serce, czyli intencje jakimi kierujemy się w życiu są sentencją, nadanym kierunkiem.
Czasem na zewnątrz jesteśmy osądzeni,skrytykowani, odrzuceni, gdyż nie mieścimy się w rozmiarach przewrotnego, który kręci po swojemu i dla swojej chwały.
"A dnia tego, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat."
J 9,1.6–9.13–17.34–38
Uzdrowienie i przejrzenie dokonuje się w okolicznościach dla nas często zaskakujących , z przyjęciem błota na oczy, by w końcu przejrzeć.
„Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?”. „A któż to jest. Panie, abym w Niego uwierzył?”. Rzekł do niego Jezus: „Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie”.
„Wierzę, Panie!” i oddał Mu pokłon." J 9,1.6–9.13–17.34–38
Boże Twoje słowo jest dla mnie radością odkrywania Twojej codziennej obecności, dla mnie i we wspólnocie osób. Dziękuję Ci Panie.
Pobieranie...
"..nie tak bowiem człowiek widzi, jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce”.
1 Sm 16,1b.6–7.10–13a
Bogu dzięki. Nasze serce, czyli intencje jakimi kierujemy się w życiu są sentencją, nadanym kierunkiem.
Czasem na zewnątrz jesteśmy osądzeni,skrytykowani, odrzuceni, gdyż nie mieścimy się w rozmiarach przewrotnego, który kręci po swojemu i dla swojej chwały.
"A dnia tego, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat."
J 9,1.6–9.13–17.34–38
Uzdrowienie i przejrzenie dokonuje się w okolicznościach dla nas często zaskakujących , z przyjęciem błota na oczy, by w końcu przejrzeć.
„Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?”.
„A któż to jest. Panie, abym w Niego uwierzył?”.
Rzekł do niego Jezus: „Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie”.
„Wierzę, Panie!” i oddał Mu pokłon."
J 9,1.6–9.13–17.34–38
Boże Twoje słowo jest dla mnie radością odkrywania Twojej codziennej obecności, dla mnie i we wspólnocie osób.
Dziękuję Ci Panie.