i w każdym z nas to jest ;).i w każdym z Jego łaska może się pięknie rozwinąć..tak łatwo się rozdrabniamy..rozbijamy..o siebie samych,a najczęściej o drugiego..wymawiamy sie od świętości..czemu?..to nie pycha chcąc i pragnąc świętym być ..ja chcę ;))));p..On też tego chce..dla każdego z nas

Pan Jezus nie kazał Apostołom nic brać ze sobą. Ale przecież nawet duchowo nie byli przygotowani. Ile we wcześniejszych i późniejszych rozdziałach Ewangelii mamy dowodów na to, że oni nie rozumieli, o co chodzi: "Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże więc zrozumiecie inne przypowieści?" (Mk 4,13), "Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!" (Mk 4,40), "I wy tak niepojętni jesteście?" (Mk 7,18), "Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiałe są wasze umysły?" (Mk 8,17), "Zejdź mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku" (Mk 8,33), "Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się Go pytać" (Mk 9,32),... Więc w tej misji byli całkowicie zdani na Boga, na Jego łaskę, i tylko dzięki łasce Boga uzdrawiali, wyrzucali złe duchy, wzywali do nawrócenia. I Bóg nawet troszczył się o to, co mają jeść, pić, w co mają być ubrani, gdzie mają mieszkać. Więc nie wymawiajmy się, że świadczyć o Bogu swoim życiem mogą święci. Bóg posyła słabych, bo wtedy najpełniej objawia się Jego moc.