Panie, moje serce się nie pyszni
i oczy moje nie są wyniosłe.
Nie gonię za tym, co wielkie,
albo co przerasta moje siły*.
Przeciwnie: wprowadziłem ład
I spokój do mojej duszy.
Jak niemowlę u swej matki,
jak niemowlę – tak we mnie jest moja dusza*.
Izraelu, złóż w Panu nadzieję
odtąd i aż na wieki. (Ps. 131)