Nieraz szarpię sie... swoimi niedoskonałościami,słabościami,grzesznością.
Pomimo róznych ułomności ludzkiej...niestety tak żyjemy.
Modlę się by było lepiej-bardzo pomaga mi modlitwa wstawiennicza na której mogę oddać Bogu to wszystko,czego w sobie nie akceptuję...najważniejsze
On otwiera mi oczy na to co mnie otacza. Mam przestać się martwić... wcale nie jest łatwo.
Każdy mój dzień powierzam Bogu -moje czyny,słabości i braki..uczę się kochać Boga,siebie i bliżniego...by rozpoznawać Go w codzienności .

Pokój wam wszystkim,którzy trwacie w Chrystusie

te slowa trafiają do mnie, jakby na zamówienie i dla przepomnienia.

Tak ale jak tow praktyce mialoby wyglądać te puszczenie steru życia.