Zalecenia KEP o przyjmowaniu Komunii świętej na rękę nie są dogmatem. Ale nie jest nim także przyjmowanie Komunii świętej do ust.
Obym mógł mieć serce Serafinów niebieskich, by moja biedna dusza zawsze płonęła miłością do Boga, który raczył ją wybrać na swoje mieszkanie.
171 odcinek cyklu "Bedeker liturgiczny".
Z ks. Romanem Stafinem, doktorem teologii, próbujemy lepiej zrozumieć poszczególne części Mszy św.
Na specjalną rolę organistów i muzyków kościelnych zwrócił uwagę bp Tadeusz Rakoczy w skierowanym do nich liście pasterskim. Ordynariusz bielsko-żywiecki przypomniał, że tegoroczny program duszpasterski „Kościół domem i szkołą komunii” wskazuje „jak duża jest dziś potrzeba szerokiej propozycji duchowego rozwoju, odwagi zapraszania do wchodzenia na drogę doświadczenia wiary”.
Wśród znacznej części katolików utarło się powszechne przekonanie, że przyjmowanie komunii na rękę jest świętokradztwem. Odpowiedź na najczęściej stawiane zarzuty.
U podstaw postanowienia o powołaniu szafarzy nadzwyczajnych leży duchowe dobro wiernych, czyli możliwie częste i owocne przyjmowanie Eucharystii. Jak widać ze świadectw biskupów i świeckich, posługa szafarza przynosi owoce. Jest to dobro ewidentne, tyle, że ma charakter nadzwyczajny.
Ośmiu mężczyzn przyjęło w niedzielę 26 lutego w sanktuarium w Licheniu posługę nadzwyczajnego szafarza Komunii św. w diecezji płockiej. Akt ten poprzedziły rekolekcje, które dla szafarzy głosili księża marianie.
Benedykt XVI zaapelował w niedzielę o umiar w przygotowaniach do pierwszej komunii. Podczas spotkania z wiernymi na południowej modlitwie w Watykanie papież przypomniał, że pierwsza komunia jest świętem wiary.
„Nie można zarzucać profanowania Eucharystii osobom pragnącym z różnych powodów przyjąć z wiarą i czcią Komunię Świętą do rąk” – podkreśla Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP.
Bóg nie powołał nas do życia po to, byśmy po kilkunastu/kilkudziesięciu latach zamienili się w proch.