Nasza propozycja nawiązuje do tradycji średniowiecznych mistyków Mechtyldy z Hackeborn, Henryka Suzo, Adolfa z Essen i Dominika z Prus.
Święty Jan Paweł II komentuje Psalm 23, wzywający nas do odnowienia ufności w Bogu, powierzając się całkowicie w Jego ręce.
To nie prawda wiary, choć święty Paweł, w innym kontekście, powiedział coś podobnego: „co człowiek sieje, to i żąć będzie”.
Święty Jan Paweł II komentuje Psalm 135(134), będący uroczystą i radosną pochwałą, jaką należy zanosić do Pana z okazji Paschy.
„Nieustannie się módlcie” – wzywał święty Paweł. Czy to znaczy, że każda chwila, w której nie przesuwam w palcach paciorków różańca jest zmarnowana?
Święty Paweł nie rozumie przez Kościół instytucji czy organizacji, ale postrzega go jako żywy organizm, w którym wszyscy nawzajem na siebie oddziałują.
Bożego człowieka, takiego, w którym działa Święty Duch, poznaje się między innymi po jego uprzejmości – pisał święty Paweł. Zaskakujące. Mocno wywraca osąd wielu ludzi na temat tego kto jest, a kto nie jest Bożym człowiekiem.
Święty Jan Paweł II komentuje Psalm 96(95), stawiający w centrum wspaniałą postać Boga, który kieruje całym wszechświatem i rządzi historią ludzkości.
Święty Jan Paweł II komentuje Psalm 141(140), nabierający niemal posmaku rachunku sumienia, po którym następuje zobowiązanie do wybierania zawsze dróg Bożych.
Akt zawierzenia dokonany przez świętego Jana Pawła II, 17 sierpnia 2002 r. w Łagiewnikach.
To, co świat uznaje za słabość – ubóstwo, smutek, cichość, Jezus określa jako źródło prawdziwego szczęścia.