Szukany tag:
uporządkuj wyniki:
Od najnowszego do najstarszego | Od najstarszego do najnowszego »
Wyszukujesz w serwisie liturgia.wiara.pl
wyszukaj we wszystkich serwisach wiara.pl » | wybierz inny serwis »
Uczą nas obserwacja, doświadczenie, mówi Pismo: „Wszelkie ciało jest jak trawa, a cały wdzięk jego – jak polnego kwiatu”.
W sobotę 2. tygodnia Wielkiego Postu odkrywamy miłość Ojca i powierzamy się jego nieskończonemu miłosierdziu.
Doznajemy utrapień, ale też jesteśmy powołani, by pocieszać innych. Ale nie jakąkolwiek pociechą, lecz tą pochodzącą od Boga. Co to znaczy?
W modlitwie czwartku 2. tygodnia Wielkiego Postu prosimy o serce zdolne dostrzec potrzeby braci.
Zorganizowane formy upomnienia grzesznika raczej nie wchodzą w grę. Zatem może jakiś inny sposób pomocy osobom, które uwikłały się w grzech i ponoszą teraz konsekwencje.
Wtorek 2. tygodnia Wielkiego Postu. Prośba o serce czyste, zdolne służyć bez szukania uznania.
Poniedziałek 2. tygodnia Wielkiego Postu. Modlitwa ta wypływa z pragnienia, by nauczyć się kochać bez osądzania i dawania bez miary.
Braterskie upomnienie to owoc miłości bliźniego i troski o jego zbawienie. Jeśli wypływa z miłości charakteryzuje się cierpliwością i łagodnością.
Choć od Dawidów zależy wejście na drogę pokuty, jej szczerość i głębia – kompetencje Natanów mają znaczenie.
W Jubileuszu Zwyczajnym Roku 2025 pragniemy podążać za Chrystusem, który jest dla świata „niegasnącą nadzieją”, a „nadzieja zawieść nie może” (Rz 5, 5).
Niepokalana uczy nas, że łaska nie jest czymś odległym. Jej „fiat” nie było bierną zgodą, ale aktem zaufania