Bez słów

Stacje Drogi Krzyżowej z katedry Chrystusa Króla w Katowicach

Piątek: Wszystko zaczyna się nietypowo

W Wielki Piątek nie sprawuje się Eucharystii. W kościołach trwa spowiedź, adoruje się Pana Jezusa w ciemnicy. Odbywają się także nabożeństwa Drogi Krzyżowej... Dopiero późnym popołudniem rozpoczynają się najważniejsze obrzędy tego dnia - Liturgia na cześć Męki Pańskiej. Nie jest to Msza. Składa się z trzech części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii.

Wieczerza Pańska: Ostatnia?

Zaczynały się radosne i uroczyste święta Paschy. Jezus świętował w gronie Apostołów. Nie mogli oni wiedzieć, że miało to być raz ostatni. I zarazem pierwszy w nowym kształcie i treści. Radość świętowania była dowodem, że Bóg jest z nimi, a Jego Obecność ogarnia ich jak obłok i słup ognia, które towarzyszyły ich ojcom w czasie ucieczki z Egiptu.

Wielki Czwartek: Msza z poświęceniem krzyżma

W Wielki Czwartek w czasie specjalnej Mszy odprawianej w godzinach porannych biskup błogosławi olej chorych, olej katechumenów i konsekruje krzyżmo.

Trzy rodzaje olejów

Obchody Wielkiego Tygodnia mają bogatą symbolikę. Wierni najczęściej gromadzą się w swoich parafiach na ceremoniach Triduum Paschalnego. Niewielu ma okazję uczestniczyć we Mszy św. Krzyżma, w której czasie biskup konsekruje krzyżmo i błogosławi oleje.

Czwartek: Wydarzenia z Wieczernika

Wielki Czwartek to pierwszy dzień Triduum Paschalnego. Tego dnia sprawuje się właściwie tylko jedną Eucharystię, Mszę Wieczerzy Pańskiej.

Adwentowa myśl na dziś

Na kolejne tygodnie Adwentu 2002

Czytając Ewangelię...

"O Chrystusowa męko, kluczu mego życia! Ile się w tobie uczyć, ile kochać? O Chrystusowa męko, tyś jest błyskawica, co jasnego nieba rozpraszasz cień... Zachwyć mnie sobą krwią broczący Boże"...

Nie lękaj się z ufnością oczekiwać Boga. On jest dobry

Wiara w początek bez końca

Rok jest pewnym cyklem, w którym początek graniczy z końcem, a koniec zapowiada z kolei nowy początek. Adwent, jako początek roku liturgicznego, nie tylko przygotowuje nas do przeżycia wielkiej tajemnicy narodzenia Boga-Człowieka, lecz stawia wobec zagadnień eschatologicznych, wobec perspektywy końca świata. Tym samym staje się wielką metaforą losu człowieka; istoty, która żyje w perspektywie końc