Nad tym, jak być Kościołem tradycji apostolskiej w warunkach niemożności zapewnienia jego członkom regularnej, coniedzielnej celebry eucharystycznej, zastanawia się kard. Walter Kasper. Swą analizę teologiczno-duszpasterską przedstawił w artykule „Munus Sanctificandi: kapłani we wspólnotach tubylczych a prawo dostępu do Eucharystii”. W kontekście zbliżającego się zgromadzenia Synodu Biskupów nt. Amazonii podjął on szereg zagadnień, najbardziej palących nie tylko zresztą dla tego regionu, m.in. także celibatu kapłanów i większego udziału kobiet w sakramentalnym życiu Kościoła.
Abba Makary Wielki (zm. 390 r.) jest w tradycji postrzegany jako wzór mądrości i łagodności. Poniższa historia pokazuje przykład jego pedagogicznego talentu.
Każdy z nas jest powołany do bycia we wspólnocie małżeńskiej z drugim człowiekiem. Niektórzy jednak, ze względu na Królestwo Boże, żyją w celibacie.
Możemy mówić o eucharystycznej naturze celibatu, wynikającej z ofiary – uważa Benedykt XVI, a jego nauczanie przypomina kard. Mauro Piacenza na łamach „L'Osservatore Romano”.
Pwt 18,15-20 Ps 95 1 Kor 7,32-35 Mk 1,21-28
Bóg i Jego sprawa są godne tego, żeby postawić życie na jedną kartę, na kartę Ewangelii. Kapłański celibat jest tego znakiem. Prawdziwym i ostatecznym kalectwem w życiu nie jest bezżenność, ale bezbożność, życie bez Boga.
Przekazać miłość to rozpoznać „rany zadane godności istoty ludzkiej” i „zwalczać wszelkie formy pogardy dla życia i wykorzystania człowieka”. Dlatego w kolejnych tygodniach będziemy chcieli pokazać świadków pojednania. Ludzi, którzy wznieśli się ponad uprzedzenia i rany, wyciągając ręce w geście przebaczenia i pojednania.
Cykl niedzielny A, B i C, cykl tygodniowy I i II Niedziela Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...