Uczucia są jak plewy na wietrze. Wola słabnie. Miłość potrzebuje spoiwa. Będzie szczęśliwy „kto boi się Pana”.
Baranek na stole, baranki przy stole. Poetycka wizja czy rzeczywistość. A może jedno i drugie.
Święta Zmartwychwstania Pańskiego to najważniejsze dni w roku liturgicznym. Mówi się o nich „święto świąt” – są przypomnieniem i uobecnieniem tego, że Chrystus umarł i zmartwychwstał, aby nas zbawić.
Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, rok C (Dz 2,1–11; Rz 8,8–17; J 14,15–16.23b–26)
Wniebowstąpienie Pańskie, rok C (Dz 1,1–11; Ef 1,17–23; Łk 24,46–53)
6 Niedziela Wielkanocna, rok C (Dz 15,1n.22–29; Ap 21,10–14.22n; J 14,23–29)
5 Niedziela Wielkanocna, rok C (Dz 14,21–27; Ap 21,1–5a; J 13,31–33a.34–35)
4 Niedziela Wielkanocna, rok C (Dz 13,14.43–52; Ap 7,9.14b–17; J 10,27–30)
3 Niedziela Wielkanocna, rok C (Dz 5,27b–32.40b–41; Ap 5,11–14; J 21,1–19)
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...