Wyzwól nas od zniewoleń ducha.
Modlitwa z liturgii w Dniu Przebaczenia 12 marca 2000 r.
Bezwzględnie nieodzowne jest wychowanie do czystości, jako cnoty, która doprowadza osobę do prawdziwej dojrzałości i uzdalnia ją do szanowania i rozwijania „oblubieńczego sensu” ciała.
Miłość nigdy nie ustaje. Każda rodzina może zbudować taką miłość.
Widać jak bardzo konieczne jest świadectwo tych wszystkich rodzin, które znajdują w nich prawdziwe spełnienie swego życiowego powołania.
Panie, oto jestem! Przyjmij jako siewcę i żniwiarza Twojego Królestwa; Panie, oto jestem!
Spraw, niech zapłoną serca tych, którzy wierzą w Ciebie, poszukują Ciebie i którzy się oddają głoszeniu prawdy.
Napełnij serca ochrzczonych pragnieniem ofiarowania się wraz z Tobą i zaangażowania na rzecz zbawienia swoich braci i sióstr!
Spraw, aby nasza praca była użyteczna dla rodziny ludzkiej...
Twoje niewypowiedziane wołania wznoszą się ku Ojcu z serca Kościoła, który cierpi i zmaga się w imię Ewangelii.
Być Kościołem Matką mającym oczy Matki. Czyli widzieć. Nie tylko to, co leży na ulicy, rzuca się w oczy, epatuje biedą...