Wszystko w ręku Boga

Z Psalmu 48

Oto połączyli się królowie
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli,
zmieszali się i uciekli.
Chwyciło ich drżenie
jak ból rodzącą kobietę,
jak wiatr ze wschodu
który okręty z Tarszisz druzgocze.

To jak w pierwszym czytaniu tego dnia. Ci królowie, którzy wystąpili przeciw Judzie, szybko musieli ustąpić. Mieli wielkie plany osadzenia na tronie w Jerozolimie swojego człowieka, a tu niespodzianka: ruszyli na nich Asyryjczycy…

Obawiamy się dziś różnych władców. Zwłaszcza tych rządzących państwami czy międzynarodowymi instytucjami. Niewiele jednak trzeba, by stali się bezsilni. Dla Boga to fraszka.

Patrzę dziś, Boże, na to, co dzieje się w moim kraju, patrzę na to, co dzieje się w świecie. I trochę się boję. Bo sprawy zdają się iść w nieciekawym kierunku. Wiem jednak, iż Ty możesz sprawić, że wszystko szybko się odmieni. Dla Ciebie to fraszka. Jeśli tego nie robisz… Ufam, że jak byś nie pokierował losami wiata, będzie dobrze. Dobrze z perspektywy wieczności i zbawienia człowieka…