Kłaniać się (tylko) Bogu

4. Warto zauważyć

Scena jest niezwykle bogata w treść i komentatorzy zauważają tu wiele wątków. Aż strach pójść w nieco innym kierunku. Ale może warto...

Czas pustyni jest u Łukasza czasem kuszenia. Niby oczywiste. Tak jest zresztą też u Mateusza. Ale Marek zaznacza już nie tylko pokusy (nie tak konkretnie), ale także przebywanie wśród dzikich zwierząt i usługiwanie przez Aniołów. Czy myślał o jakimś powrocie do raju? Łukasz tej myśli nie podejmuje. Ale może faktycznie warto na kuszenie Jezusa spojrzeć też w kontekście kuszenia Adama i Ewy?

• Pokusa zamiany kamienia w chleb może wydawać się dziwaczna. No bo co w tym złego? Komentatorzy zauważają, że tym sposobem Jezus zacząłby służyć samemu sobie, a nie ludziom, do których był posłany. To pokusa egoizmu, skoncentrowania się na sobie.
   
• Pokusa zyskania władzy nad światem za cenę oddania pokłonu diabłu do pokusa naprawienia świata na skróty. Przez zmianę w stylu zmian politycznych. Tymczasem posiadanie władzy nad światem w sensie narzucania mu swojej woli dla Jezusa nie ma sensu. Tak mógłby robić bez oddawania pokłonu diabłu. Ale nie chce. On przyszedł uleczyć ludzkie serca, nauczyć ludzi nowych relacji. Ludzie mają przez wiarę wybrać Go na swojego Króla i tym samym miłość między sobą uczynić prawem, które rządzi ich życiem. Słowem: Jezus chce naprawić świat nie jakimś odgórnym władztwem, ale miłością.
   
• Pokusa skoczenia w dół ze szczytu świątyni to pokusa wystawienia Boga na próbę. Czy aby jest mi przychylny?

Znamienny jest sposób, w jaki Jezus odpowiada na owe pokusy: odwołuje się do autorytetu Pisma, a więc Boga. Może się wydawać, że rozwiązania podawane przez diabła są dobre, ale przecież Bóg mówi co innego. Trzeba Bogu zaufać. Trzeba okazać Mu pełne wdzięczności za dobrodziejstwa zaufanie.

I tu dochodzimy znów do sceny w raju. Dlaczego Ewa zerwała owoc z zakazanego drzewa? Bo straciła do Boga zaufanie. Zwiedziona przez węża pomyślała, że Bóg coś ważnego i pięknego przed nimi ukrywa. Jezus robi dokładnie odwrotnie. Ufa Bogu, choć poddawane przez diabła pomysły wcale nie wydaja się złe, albo nie tak bardzo złe. Ot drobiażdżek wobec spodziewanych zysków.

Warto przypomnieć, jakie były skutki owego braku zaufania do Boga w raju: najpierw Adam i Ewa odkryli że są nadzy, potem skryli się przed Bogiem, a potem Adam o swój grzech oskarżył Ewę. Teologowie mówią, że to obraz trzech zniszczeń, jakich dokonał grzech: zakłócił wewnętrzny spokój człowieka, zniszczył przyjaźń z Bogiem a także harmonię, która pierwotnie łączyła pierwszych ludzi. Konsekwentnie mówią, o grzechach przeciwko Bogu, bliźniemu i samemu sobie. Jezus jakby to odwraca.

• Pierwsza pokusa to przezwyciężenie egoizmu, koncentrowania się na sobie. Jezus nie zakłada sobie chroniącej Go przed wzrokiem Ewy przepaski. Przyjmuje głód. Bo wie, ze człowiek może posiadać siebie tylko dając siebie, a nie robiąc wszystko tak, żeby dla niego było dobrze.
   
• W drugiej pokusie Jezus wskazuje, że nie da się naprawić relacji międzyludzkich przez pokazywanie palcem kto winny i eliminowanie go.
   
• W trzeciej pokazuje, że Bogu trzeba zawsze ufać, a nie knuć swoje kryjąc się przed Nim wśród drzew ogrodu.