"Tu i teraz" nie wystarcza

Śpiewając radosne Alleluja – Jezus żyje uświadamiamy sobie ludzkie dążenia. Przede wszystkim to codzienne, które wciąż nie może być zaspokojone: w tworzeniu relacji międzyludzkich, kupowaniu, posiadaniu, planach czy marzeniach. Przeciętny „zjadacz chleba” nieustannie czegoś poszukuje, przemierzając szlaki ludzkich serc i życiowych dróg.

Wielkanocny fenomen – zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, które w całej historii świata nie ma sobie równego, pozwala zatrzymać się, zdumieć i uświadomić sobie granicę ludzkich nienasyceń. Słynne zdanie św. Augustyna z „Wyznań”: „Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie” pokazuje, gdzie znajdziemy nasze pełne nasycenie.

Dzień zwycięstwa Jezusa to okazja do wdzięczności Bogu za dar nowego życia, które zostało nam dane przez zmartwychwstanie Jego umiłowanego Syna. To również sprzyjająca okoliczność do wspólnego świętowania i dawania świadectwa przez tworzenie wspólnoty miłości z najbliższymi.

Wielkanoc uświadamia więc, że:

– nie wystarcza żyć „tu i teraz”,

– istnieje potrzeba smakowania rzeczywistości niedostępnych dla wzroku i smaku, których przedsmakiem jest udział w liturgii,

– chrześcijanin jest uczniem i ma iść naprzód, nawet mimo przeciwności.