Rozważania z Oremusem
Rozważania różańcowe pochodzą z październikowego numeru miesięcznika "Oremus".
TAJEMNICE CHWALEBNE
TAJEMNICA 1: Zmartwychwstanie Jezusa
Powstał z martwych i udaje się przed wami. (por. Mt 28, 7)
Kościół pierwszego tysiąclecia często przedstawiał zmartwychwstanie Chrystusa, ukazując Go zstępującego do otchłani, aby podźwignąć uwięzioną tam ludzkość. Ukrzyżowany Pan życia wyzwala niewolników grzechu, lęku i śmierci. Tak! Ponieważ ostatnie słowo należy do Ojca, który wskrzesił swego umiłowanego Syna. Ostatnie słowo należy do miłości i do życia. A Jezus - i tylko On - wyznacza drogę ku pełni życia!
Panie, obym nigdy w mej pielgrzymce wiary nie zapomniał, że Ty - żyjący na wieki - idziesz przede mną.
TAJEMNICA 2: Wniebowstąpienie Jezusa
Oni poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi. (por. Mk 16,20)
Jezus wstąpił do Ojca, lecz odtąd pozostaje jeszcze bardziej obecny - jest ze swoimi uczniami wszędzie i zawsze. Możemy Go oglądać w sakramentach - oczyma wiary. Ten, który zasiadł po prawicy Najwyższego, przejął królowanie nad światem ludzkich serc. Panuje jednak według prawa wolności i miłości. Ci, którzy Go przyjęli, doświadczają nieustannie, że jest z nimi.
Jezu, Emmanuelu, zachowaj we mnie przeczucie Twej obecności, wszędzie, dokądkolwiek mnie poprowadzisz i dokądkolwiek się udam.
TAJEMNICA 3: Zesłanie Ducha Świętego
Pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka. (Łk 24,49)
Wieczernik jerozolimski - sala na górze, gdzie Jezus sprawował Ostatnią Wieczerzę, gdzie Apostołowie widzieli Zmartwychwstałego i gdzie zstąpił na nich Duch Święty - jest pusty! Albowiem od dnia Pięćdziesiątnicy “wieczernikiem” jest cały świat - wszędzie tam, gdzie adoruje się Jezusa i modli o dar Ducha Świętego. Wieczernik to tajemnica udzielania się Bożej mocy i miłości, to czas modlitwy i oczekiwania, to początek misji. To nie tyle miejsce, ile duchowość uczniów Jezusa, całego Kościoła.
Panie, udziel mi tej łaski, aby wszystko w moim życiu wiary rozpoczynało się od wieczernika, gdzie Ty mnie karmisz swoim Ciałem i napełniasz swoim Duchem.
TAJEMNICA 4: Wniebowzięcie Maryi
Błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia. (Łk 1,48)
Jak Bóg w Maryi przyoblekł się w człowieczeństwo, tak Ona - najpełniej z ludzi - przywdziała duchowe podobieństwo do swojego Syna. Duchem podobna do Jezusa, razem z Nim żyje w chwale. Pierwsza uczennica, zjednoczona z Synem aż do śmierci. Choć nie znamy Jej wielu słów, “czytamy” Jej duszę jak żywą Ewangelię, odczuwając bliskość Jezusa.
Matko, strzeż mnie, abym nie z szedł z drogi prowadzącej do nieba - drogi Syna Bożego, przebytej przez Ciebie, Służebnicę Pańską.
TAJEMNICA 5: Ukoronowanie Maryi
Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta (...), a na Jej głowie wieniec z gwiazd. (Ap 12,1)
Dwie korony zna Nowe Przymierze: cierniową koronę Jezusa i tę z dwunastu gwiazd, która zdobi Niewiastę z Apokalipsy. Choć tak różne, obie są znakiem panowania według miary Ewangelii: Jezusowa - znakiem prawdy i zbawczej miłości, Maryjna - znakiem pokory i posłuszeństwa Bogu. Pokora poskramia pychę - grzech szatana, posłuszeństwo zaś obezwładnia porywy samowoli. Do takiego panowania przeznaczył nas Stwórca, by ziemię naszej duszy czynić płodną miłością i wolnością.
Oczyszczaj mnie, Panie, z pragnienia chwały ziemskiej.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
