Obrzęd błogosławieństwa kierowców i pojazdów mechanicznych

WPROWADZENIE
Stara tradycja podaje, że święty Krzysztof, który był rzymskim żołnierzem, został ochrzczony przez pustelnika i za jego radą osiadł nad rzeką, służąc pomocą podróżnym. Poniósł śmierć za wiarę w czasie prześladowania za panowania cesarza Decjusza (ok. 250 r.). Jako swojego patrona czcili świętego Krzysztofa przewoźnicy, tragarze, flisacy i pielgrzymi. Współcześnie jest czczony jako patron kierowców, a jego wizerunek zdobi wiele pojazdów mechanicznych, które się błogosławi w dniu 25 lipca, bądź 31 maja (Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny) lub 29 września (św. Rafała), lub 2 października (Świętych Aniołów Stróżów), albo w innym odpowiednim dniu.

Obrzęd błogosławieństwa może być sprawowany bezpośrednio po zakończeniu Mszy świętej, nieszporów albo w związku z liturgią słowa Bożego. Szafarzem może być kapłan lub diakon.

I. OBRZĘD BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

OBRZĘDY WSTĘPNE

Właściciele ustawiają swoje pojazdy na odpowiednim placu i stoją w ich pobliżu. Na rozpoczęcie obrzędu można wykonać odpowiednią pieśń, np. „Pod Twą obronę” lub „Liczę na Ciebie, Ojcze”. Po ukończeniu pieśni szafarz mówi:

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Wszyscy żegnają się i odpowiadają:

Amen.

Szafarz pozdrawia obecnych mówiąc:

Pan Jezus, który jest drogą, prawdą i życiem, niech będzie z wami wszystkimi.

albo wypowiada inne słowa, zwłaszcza wzięte z Pisma świętego.

Wszyscy odpowiadają:

I z duchem twoim.

Szafarz przygotowuje obecnych do przyjęcia błogosławieństwa, przemawiając tymi lub podobnymi słowami:

Bóg w Trójcy Świętej jedyny pragnie, abyśmy różnymi drogami tego świata pobożnie i rozsądnie dążyli do nieba, gdzie On nam przygotował wieczne mieszkanie. Ostatecznym celem naszej ludzkiej drogi jest sam Bóg i wieczna wspólnota dzieci Bożych z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Zgromadziliśmy się dzisiaj, aby prosić Boga o opiekę i błogosławieństwo, byśmy dobrze, rozsądnie i bezpiecznie mogli się posługiwać naszymi pojazdami na różnych drogach dla dobra naszego i bliźnich. Prośmy, aby Chrystus, który jest naszą drogą, był zawsze z nami i prowadził nas do celu podróży i życia.