4. Niedziela Wielkanocna (C)

Jeden Pasterz

Piotr Blachowski

Czwarta niedziela po Wielkanocy jest poświęcona Dobremu Pasterzowi – Jezusowi Chrystusowi. ON sam nazwał siebie Dobrym Pasterzem, bo pragnie, aby cały ludzki rodzaj stał się jedną owczarnią, pod jednym Pasterzem, aby był Jego owczarnią, której ON strzeże i dla której jest źródłem życia i zbawienia.

W myśleniu Pana Jezusa nie ma miejsca na zabijanie wrogów. Jest miejsce na poświęcenie siebie dla ratowania innych. Przynależność do owczarni Chrystusa nie jest przywilejem zastrzeżonym tylko dla niewielu, jest darem ofiarowanym bez różnicy wszystkim ludziom, którzy zechcą go przyjąć. Pan Jezus mówi: „Moje owce słuchają Mego głosu,... Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne.” (J10, 27,28).

Z kolei w Apokalipsie św. Jana mamy zapowiedź czasów ostatecznych, czasów, które wszystkich nas czekają. Mamy nadzieję spotkania Pana na końcu naszej drogi, mamy nadzieję, że znajdziemy się wśród tych, „którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili.”(Ap 7,9d), i którym żal, smutek „i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu.” (Ap 7,17d).

W tych słowach jest warunek, który musimy spełnić, aby należeć do Dobrego Pasterza. Czy słyszymy głos naszego Zbawiciela? Jeśli przyjmujemy i wypełniamy Ewangelię, jeśli zważamy na głos sumienia, na głos natchnień wewnętrznych, jeśli wprowadzamy te głosy w życie i w czyn, to znaczy, że idziemy za naszym Dobrym Pasterzem z coraz większą wiernością i gorliwością. To także znaczy, że należymy do Jezusa, a należeć do Jezusa, to należeć do Jego Ojca. I wtedy żadne potęgi świata nie są w stanie wyrwać człowieka z rąk Boga. W nich zawsze jest bezpieczny.

Tylko sam człowiek dobrowolnie może uciec z tych rąk. Zło o tym wie i wciąż kusi, by człowiek się na to zdecydował. Zło nie wyrwie, ale może skusić. Idźmy więc za Dobrym Pasterzem, który jest źródłem naszej radości, który oddał życie za każdego z nas, za wszystkich ludzi na świecie. Jego owczarnia jest przestrzenią otwartą dla wszystkich, którzy tam chcą wejść, a Jego Serce jest „bramą owiec” – kto godzi się wejść przez tę bramę, zostanie przyjęty i znajdzie zbawienie. Bóg Ojciec czuwa nad nami, Jezus Chrystus chroni nas w jedności z Ojcem, gdyż, jak sam powiedział: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy.” (J 10,30).

Jezu Chryste, Dobry Pasterzu, ogarniaj nas Swoją opieką, wspieraj nas swą łaską, byśmy zawsze byli gotowi na spotkanie z Tobą.