Świętej Rodziny z Nazaretu

Wprowadzenie do liturgii

Zgromadzeni wokół stołu Słowa i Ciała Jezusa po raz kolejny jesteśmy karmieni obietnicą daną Abrahamowi. Choć od dialogu z Patriarchą dzielą nas wieki, żyje nią każde pokolenie chrześcijan. Wypełniona w Jezusie rozciąga się na wszystkich, którzy przez chrzest stali się dziećmi Bożymi. Zatem wszyscy, począwszy od Świętej Rodziny z Nazaretu, na stojących wokół ołtarza kończąc, jesteśmy cząstką potomstwa tak licznego „jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na brzegu morza”. Potomstwa, mogącego z dumą nazywać się rodziną dzieci Bożych.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Bóg podejmujący dialog z Abrahamem odwołuje się do wolności człowieka. Również Maryja z Józefem nie zostali zmuszeni do podjęcia jakichkolwiek decyzji. Boże zaproszenie musi jednak trafić na podatny grunt. Tylko wolność wzbogacona wiarą jest zdolna odpowiedzieć Bogu, zapraszającemu człowieka do współpracy. Otwórzmy zatem nasze serca i słuchajmy. Jak Abraham, Maryja, Józef i ci wszyscy, którzy przez wiarę stali się ich potomkami i zostali odzyskani „na podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Jezusa”.

Modlitwa powszechna

Pierwszą odpowiedzią wiary na usłyszane słowo jest modlitwa, z której rodzi się czyn miłości. Naszej modlitewnej odpowiedzi towarzyszy Święta Rodzina z Nazaretu wraz ze wszystkimi radującymi się chwałą nieba dziećmi obietnicy. Mając tak wielu orędowników módlmy się:

1. Za Kościół, aby głoszone przezeń słowo Boże rozpalało w sercach ludzi ogień wiary, nadziei i miłości. Ciebie prosimy…
2. Za wszystkich odrodzonych z wody i Ducha Świętego, by świadectwo ich życia było „światłem na oświecenie” dla wszystkich, którzy nie poznali jeszcze Dobrej Nowiny. Ciebie prosimy…
3. Za rodziny chrześcijańskie, by były środowiskami wzrostu w wierze, mądrości oraz łasce u Boga i u ludzi. Ciebie prosimy…
4. Za chorych, samotnych, odrzuconych, by rodzina dzieci obietnicy była dla nich wsparciem, poprzez które doświadczą Bożej opieki.
5. Za zmarłych, by dzięki ofierze Jezusa i modlitwie Kościoła mogli w niebie wielbić Boga za wielkie rzeczy przygotowane dla tych, którzy uwierzą. Ciebie prosimy.
6. Za nas samych, abyśmy we wszystkich sytuacjach nasze życia potrafili odczytać Boże wezwanie i odpowiedzieć na nie z wiarą. Ciebie prosimy.

Boże Abrahama, Izaaka i Jakuba, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojcze wszystkich ludzi, wysłuchaj błagania tych, którzy przez sakramenty Kościoła stali się braćmi i siostrami Twojego Syna oraz dziećmi obietnicy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Wprowadzenie przed prefacją

Razem z Symeonem i Anną uwielbiajmy Boga, który sprawił, że w Jego Synu nasze oczy ujrzały zbawienie, które przygotował dla wszystkich narodów.

Przed rozesłaniem

Abraham stał się ojcem wierzących dzięki wyjściu z Ur Chaldejskiego i złożonej z syna ofierze; Józef z Maryją stali się ludźmi obietnicy przyjmując Poczętego z Ducha Świętego; Symeon i Anna dali o Nim świadectwo z świątyni Jerozolimskiej. Również dla nas, słuchających Słowa i Karmiących się Ciałem Jezusa, Bóg przygotował propozycje zaangażowania się w naszych środowiskach. A dla naszej wolnej odpowiedzi i zaangażowania udziela swojego błogosławieństwa.