Zaproszenie do budowania wspólnoty

Trójca Święta jest również wspólnotą opartą na miłości. Ojciec, Syn i Duch Święty łączy najwznioślejsza i najdoskonalsza miłość, której źródłem i mocą jest Duch Święty. Jeśli więc chcemy budować wspólnotę ludzką konieczne jest rozwijanie w sobie cnoty miłości i prośba do Boga o ten dar. Tylko tam, gdzie jest Miłość, może powstać wspólnota. We wspólnocie musi liczyć się bardziej dobro wspólne niż dobro jednostki, co oczywiście nie oznacza deprecjonowania roli i autonomii jednostki. Jeśli poszczególny człowiek miałby zostać pokrzywdzony, to wówczas taka wspólnota nie ma sensu. Niemniej jednak dla wspólnego celu konieczne jest ograniczenie pewnej autonomii. Tak jest w przypadku wspólnoty państw, np. w Unii Europejskiej. Aby tworzyć dobro wspólne poszczególne kraje muszą oddać cząstkę swojej suwerenności dla wspólnego dobra UE. Również taka zasada dotyczy wspólnoty kraju. Jeśli np. budowana jest autostrada, to dobro całości narodu uzasadnia oddanie części ze swoich posiadłości pod budowę nowej drogi. Zatem tworzenie wspólnoty wiąże się z pewnego rodzaju ofiarą i pociąga za sobą konieczność dzielenia się posiadanym dobrem.

Eucharystia – pokarm na drogę budowania wspólnoty

Powyższe rozważania nt. wspólnoty uzmysławiają fakt, że jej tworzenie jest bardzo trudne. Konieczne jest zatem wsparcie tego dzieła mocą łaski Bożej. Najdoskonalszym jej źródłem jest Eucharystia. Człowiek, który jednoczy się z Chrystusem w Komunii Świętej zostaje niejako predysponowany do budowania wspólnoty, gdyż sam tworzy najpełniejszą wspólnotę – z Chrystusem. Aby więc spotykać się w sposób konstruktywny z drugim człowiekiem i tworzyć z nim więź miłości, trzeba najpierw spotkać się z Bogiem – Miłością. Chrystus dla zbudowania owej wspólnoty eucharystycznej z człowiekiem „daje się” całkowicie człowiekowi, ofiaruje siebie dla człowieka. Również nasze ludzkie wspólnoty muszą być oparte na umiejętności poświęcenia swoich sił, talentów i darów dla innych.

Maryja - najdoskonalszym arcydziełem Trójcy Przenajświętszej

Osobą, w której wszystkie wyżej wymienione tezy na temat wspólnoty realizują się najpełniej jest Maryja. To Ona całkowicie oddana Bogu Ojcu poczęła Syna Bożego za sprawą Ducha Świętego. Dlatego papież Benedykt XVI w Uroczystość Trójcy Świętej roku 2006 tak powiedział o Świętej Bożej Rodzicielce: Spośród wszystkich stworzeń arcydziełem Trójcy Przenajświętszej jest Maryja Dziewica: w Jej pokornym i pełnym wiary sercu Bóg przygotował sobie godne mieszkanie, aby wypełnić tajemnicę zbawienia. Miłość Boża znalazła w Niej doskonałą wzajemność i w Jej łonie Syn Jednorodzony stał się człowiekiem. Z synowską ufnością zwracamy się do Maryi, ażeby z Jej pomocą móc postępować w miłości i uczynić z naszego życia pieśń ku chwale Ojca przez Syna w Duchu Świętym.