Poszukiwanie prawdy

Są w życiu każdego człowieka takie elementy, takie wartości, do których dąży, nierzadko nie zdając sobie z tego sprawy. Nie ma chyba nikogo, kto nie pragnąłby szczęścia, zdrowia, powodzenia w różnych aspektach życia. Jestem głęboko przekonany, że jedną z takich uniwersalnych wartości jest też prawda.

Nie lubimy być okłamywani. Wielu z nas pewnie słyszało już od rodziców czy innych bliskich osób, że kłamstwo ma krótkie nogi czy że lepsza najgorsza prawda niż kłamstwo. Znamy doskonale bajkę o ożywionej drewnianej figurce imieniem Pinokio, której rósł nos gdy nie mówiła prawdy. Pewnie niejeden czytelnik dopuszczając się w dzieciństwie kłamstwa słyszał zdanie: „oho, komuś tutaj nos rośnie!” Ta bajka świetnie pokazuje, że życie w kłamstwie nie jest czymś naturalnym dla człowieka. Ono nas zniekształca, zmienia, powoduje wyrzuty sumienia. I niby wszyscy to dobrze wiemy, a jednak w życiu nie raz pewnie już skłamaliśmy. Pewnie niejeden czytelnik w swojej głowie dopuszcza nawet taką możliwość w przyszłości. Życie w prawdzie jest bowiem bardzo trudne i wymagające.

Czym jednak jest prawda? Słownik Języka Polskiego PWN podaje trzy jej definicje, których jednak nie będziemy tutaj przytaczać. Ja chciałbym dołożyć do tego jeszcze jedną, czwartą. Brzmi ona następująco: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem”. Znaleźć ją można w Ewangelii według św. Jana, rozdział 14, werset 6. Zdanie to wypowiedział Jezus Chrystus, Syn Boży. To jest definicja, którą powinniśmy się kierować szukając w tym adwencie prawdy. A raczej – Prawdy.

Prawdą jest więc życie jak najbliżej Boga. Brzmi pięknie, ale co to oznacza w praktyce? Jak żyć blisko Boga? Przede wszystkim dbać o codzienny kontakt z Nim. Dzień bez modlitwy to dzień stracony. Dzień bez chwili na rozmowę z Ojcem pozbawiony jest najważniejszej swojej cząstki. Nie da się żyć blisko Prawdy nie poświęcając Jej czasu, po prostu. Codzienna modlitwa, jak najczęstsze przyjmowanie Komunii Świętej, adoracja Najświętszego Sakramentu, spowiedź, lektura Pisma Świętego – tych elementów nie może zabraknąć na tej drodze.

To jednak nie wszystko. Czymś ogromnie ważnym jest praktykowanie codziennej świętości. I znowu – brzmi górnolotnie prawda? A przecież świętość to najbardziej naturalny stan każdego człowieka! Niech nas ona nie odstrasza tylko dlatego, że jest wymagająca. Pamiętajmy jednak, że świętość to przede wszystkim nasza decyzja. To uczciwe płacenie podatków. Czas poświęcony drugiemu człowiekowi. Zrobienie żonie śniadania do łóżka. Odrobienie lekcji z dziećmi. Jazda samochodem zgodnie z przepisami ruchu drogowego. Pomoc dziadkom czy rodzicom. I dziesiątki, setki podobnych decyzji, przed którymi stajemy każdego dnia.

Nie jest jednak łatwo nie kłamać. Zły jest inteligentny i wie, gdzie i kiedy w nas uderzyć, które struny poruszyć, aby zagrały tak jak on chce. Nie zapominajmy jednak o tym, że jesteśmy niezwykle uprzywilejowani. Mamy bowiem Ducha Prawdy posłanego przez Chrystusa, który w każdej sekundzie świadczy o Nim. To naprawdę potężny sprzymierzeniec, z którego wsparcia warto korzystać. Prosić Go o odwagę niezbędną do unikania kłamstw. O wsparcie i prowadzenie na czas naszych poszukiwań Prawdy. Nie tylko w czasie adwentu, ale przez całe życie.

Duchu Święty, Ty, który działasz w sercu każdego człowieka, który prowadzisz nas do pełni Prawdy – Jezusa Chrystusa. Proszę Cię, bądź nam światłem i daj odwagę do życia w zgodzie z prawdą i z własnym sumieniem. Módl się w nas i za nami, abyśmy Twoją mocą potrafili odtrącić podszepty złego, który namawia nas do kłamstwa. Prowadź nas w naszych duchowych poszukiwaniach Prawdy. Bądź naszym przewodnikiem. Amen