Lektorat, lektorzy, zasady, historia...

W spełnianiu funkcji liturgicznej lektor powinien przestrzegać następujących zasad:
a. Przed każdą swoją posługą postara się ją należycie przygotować, aby wierni mogli łatwiej uczestniczyć w liturgii Słowa.
b. Lektor troszczy się, aby lekcjonarze i Ewangeliarz były odpowiednio przechowywane w zakrystii oraz używane z szacunkiem zarówno przez niego samego jak i przez innych. Po zaznaczeniu czytania i przygotowaniu się do posługi, zanosi go na ambonę (jeśli nie będzie niesiony w procesji wejścia).
c. Wskazane jest, aby lektor ubrany w albę wchodził do ołtarza z zespołem ministranckim i z prezbiterium podchodził do ambony. Może on jednak zająć miejsce poza prezbiterium i nie iść w procesji wejścia. Nie wkłada wtedy także alby, ale odpowiedni piękny strój. Jeżeli posługę lektora pełni kobieta, nie idzie w procesji wejścia z ministrantami, lecz podchodzi do ambony spoza prezbiterium. Powinna także zadbać o odpowiedni strój.
d. Nie należy nieść w procesji wejścia lekcjonarza, z którego będą czytane lekcje poprzedzające Ewangelię. Wnosi się tylko Ewangeliarz albo księgę wykorzystywaną w tym charakterze (Pismo święte). W razie braku diakona księgę tę może wnieść pierwszy lektor. Jeśli przewiduje się procesję przed Ewangelią, a lektor nie wnosi Ewangeliarza w czasie procesji wejścia, to można tę księgę położyć na ołtarzu jeszcze przed rozpoczęciem Mszy świętej.
e. Podchodzi do ambonki po skończonej kolekcie i odpowiedzi wiernych: "Amen". Jeśli jest przewidziany komentarz, podchodzi dopiero po jego zakończeniu.

Ubogaceniem liturgii są Msze św. wspólnotowe lub wielkie uroczystości, kiedy ze względu na zasługi dla Kościoła, czy z racji szczególnego przywileju dopuszcza się wiernych, nie będących lektorami, do czytania tekstów w czasie liturgii. Lektor powinien czuć się odpowiedzialnym za to, aby wchodzący w jego kompetencje, dobrze wypełnił tę funkcję. Dlatego posiadając odpowiednie kompetencje może je teraz wykorzystać, przekazując poznaną wiedzę do przygotowania mającego czytać tekst, w taki sposób, aby liturgia miała uporządkowany przebieg, a wierni skorzystali z nadzwyczajnej posługi. Należy wytłumaczyć przede wszystkim tajemnicę miejsca, słowa, jego przekazu, a także odpowiednich testów, zachowania i czytania, jakby to czytanie wykonywało się samemu. Przygotowanie to powinno nastąpić kilka dni wcześniej przed liturgią. Należy odsłuchać czytany tekst, skorygować błędy, aż do idealnego wykonania go (trema mokłaby spowodować zaistnienie błędów). Lektor, poza wymienionymi, może spełniać, z powodu swojej formacji i wiedzy, różnorakie funkcje w zgromadzeniach liturgicznych. Wszystko uzależnione jest od potrzeb duszpasterskich według zwyczajów miejscowych. Można w parafii stworzyć i zespół uroczystej asysty liturgicznej, lektorzy mogą kierować porządkiem procesji, zbierać ofiary "na tacę", wypełniać zadania kościelnego, pouczać ministrantów, pomagać w przygotowaniu większych uroczystości (np. 1 Komunia św., odpust parafialny, bierzmowanie), wykonywać potrzebne prace nad upiększeniem miejsca świętego, dbać o przedmioty liturgiczne, wykonywać odpowiednie dekoracje (np. ołtarz na "Boże Ciało").